Keyfimiz yerindeymiş, yaşamak şahane bir şeymiş gibi yapalım. Oyuncumuz ya. Dünya bir sahneymiş ya. Oynayalım işte. Nedir ki hayat zaten? Saçma sapan bir oyundan başka.
"Kapağında 
Ara Güler 'in 1958 yılında -yıllarca her sabah yürüdüğüm- vezneciler'de bir sokakta çektiği şahane bi fotoğrafı
olan 
Öteki Renkler
"Nişantaşı'nda geçen bir çocuğun gözünden anlatılan "Pencereden Bakmak" adlı uzun hikaye ile birlikte bu kitap, Orhan Pamuk'un Nobel Ödülü'ne uzanan başarılı
"Parlak, ışıklı kadınları gördükçe, o kadınların yanlarındaki ya da arkasında durdukları erkeklere ne kadar çok yatırım yaptıklarını gördükçe düşünürüm: Bu yatırımlar erkeklere değil de kadınlara yapılsaydı acaba dünya nasıl bir yer olurdu?
Hep şöyle bir sahne olur. Kanat takılıp uçurulmuş, şişirilmiş, semiz egolu bir erkek ve onun engin, şahane, benzersiz, biricik, yüzde yüz orijinal fikirleri. Bu fikirleri ağır ağır, uzun esler vererek, yani hayran olup bayılmanız için yeterli zamanı tanıyarak anlatışı. Diğer tarafta da bir kadın. İş arkadaşı olur, yardımcısı olur, sevgilisi olur, eşi olur; artık rolü her ne ise başarıyla onu oynayan bir kadın.
Kadın, gözleri dört açılmış erkeğin ağzından hangi hikmetli söz dökülecek beklerken erkeğin egosunu nasıl ‘emzirdiğini’ bilmeden öylece durur, dinler. Bazen erkeğin cümlelerinin arkasını, sırtına yastık koyar gibi destekler. Bazen erkek kendi dehasından bitkin düştüğünde, varoluş mihraplara başını vura vura tarumar olduğunda, sanki sırtına tülbent ya da havlu koyar gibi pansuman cümlelerle araya girer."
Yaşayan herkesin anlatacak bir hikâyesi ya da hikâyesinin anlatmaya değer olduğuna dair bir vehmi var. Hâlbuki sen sadece yaptığın şeysin, eylemin kadarsın. Benim sadece doğarlarken kanımın son damlasına kadar ortaya koyabilecek denli inandığım şahane fikirlerim vardı. Üzerine uyuyup uyandığımda inancım sürseydi ben onlarca, hatta belki yüzlerce şey yapacaktım. Nihayetinde uykuyu çok seven sıradan bir dünyalı oldum. Tam çağına göre, tam zamanının insanı.
Sayfa 96 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
