Kendimi hep erteledim. Kimsenin beni anlamadığını bildiğim halde hayatıma girenleri bana verilmiş bir görev olarak gördüm. Herkesi mutlu etmek zorundayım sandım. Benimde mutlu olmam gerektiğini unutmuşum meğer...
Can Yücel
+Hani hayallerimizin peşine düşecektik?
-O eskidendi. Artık büyük beklentilerim yok. Yalnızca dünyayı susturup biraz kitap okumak istiyorum..O kadar.
Kaan Murat Yanık- Dünyasızlar
“Bir şeyler yapıyorum, yürüyorum, konuşuyorum, yemek yiyorum yani her zaman yaptığım işleri sürdürüyorum ama nasıl anlatsam, bir boşluk duygusu içinde. Sanki içimde derin bir hiçlik var..”
Huzursuzluk, Zülfü Livaneli
Meselenin hiçbir zaman aşk olmadığını otuzlu yaşlarınıza doğru anlayacaksınız. Mesele dostluk, güven, yol arkadaşlığı. Yanınızda yürümek istemeyeni kendi vaktinizden çalarak ikna etmeye çalışmayın.
Sevgi göstermek için hep son anları bekliyorsunuz;
Hastane koridorlarını, siren öncesini, veda vaktini ama ölümün son anı yok. O ansızın gelecek, yüreğinize binen pişmanlık hiçbir şeye fayda etmeyecek.
Bana iyi gelmeyen her insanla konuşmayı kestim. Bana, benim verdiğim değerden daha az değer veren her insanı sildim. Kimse için çabalamak zorunda değilim.
Çokluk çöplüktür " diye bir söz duymuştum. Çok doğru. "
.