Filistin’de çocuk olmak...
Çocuklarla saklambaç oynayalım!..
Kimsenin bulamayacağı yerlere saklansın
o melek yüzlü çocuklar.
Zalimin pençesi onlara uzanamasın.
Duymasınlar o korkunç sesleri.
Karınları aç kalmasın.
Sevdiklerinden hiç ayrılmasınlar.
Kalplerine hüzün uğramasın.
Uykusuz kalmasınlar…
Hep gülsün, hep eğlensinler…
Dehşete düşmüş bakışlar yanaşmasın onlara…
Cennetten bir dünya inşa edelim onlar için.
Şeytanların adım atamayacağı…
Saklansın çocuklar,
Göstermesinler yüzlerini kimseye.
Uyandırana dek insanlığı…
Tıpkı saklambaç oynayan bir çocuk gibi, çok derinlere saklanmış ama bulunmayı umuyordu.
Hadi gel saklambaç oynayalım.
Yüreğime gizlenecek olursan, seni bulmam zor olmayacaktır..
Ama kendi kabuğunun arkasına gizlenecek olursan, seni kim ararsa bulamaz.."
Hayatla Saklambaç Oynamak
Hani çocuklarla saklambaç oynayıp hiçbir zaman bulunmayan hatta onun onlarla oynadığını hatırlanmayan bir çocuk olmak, her şeyi bir kenarda kimseye fark ettirmeden izlemek, kimin ne yaptığını ne haltlar yediğini görmek, hiçbir zaman bulunmamak istiyorum. Her şeyi kontrol etmeye çalışmak, beni anlamayan insanlarla yaşamaya çalışmak yoruyor beni. Sakince kendi köşemde yaşamak, kendi kurduğum dünyada olmak, fark edilmemek istiyorum çünkü insan fark ettiğin her şeyi bozuyor, yıkıyor. Ben hiçbir zaman bulunmamak üzere hayatla saklambaç oynamak istiyorum.
Biraz salçalı ekmek kokusu, biraz da düşüp düşüp yeniden koştuğum zamanları çekiyor canım.
Saklambaç oynarken ki kimse beni bulamaz hissi, çizgilere basmadan sektiğim vakitleri...
"Güzel kızları herkes sever sevgili karanlık ama güzel kalpleri incitirler."
Haydi seninle saklambaç oynayalım. Yüreğime saklanırsan eğer, seni bulmak zor olmaz. Ancak kendi kabuğunun ardına gizlenirsen, seni bulmaya çalışmak bir işe yaramaz. ..
