Bizi en katlanılmaz acılarımızdan kurtaran şey,mutsuzluk içinde olduğumuzu algılamayan başkaları için yeterince yalnız sayılmadığımız, terk edilmiş ve yalnız olma duygusudur.
Bir kitap okudu
102 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Ve inci ,güzelim yeşil sulara battı, derinlere gömüldü.
Gitmeye kesin karar vermek ve bu kararı açığa vurmak yarı yolu aşmak demekti.
Kino'nun bir bildiği daha vardı, tanrıların insanların yaptığı planları sevmedikleri ;tanrılar rastlantıya bağlı olmayan başarıdan da pek hoşlanmazlardı.
Kino Dünya 'nın Biricik İncisini bulmuştu ya. İncinin özü ,insanların özleriyle karışınca ortaya acayip ,karanlık bir tortu çıkıyor,sonra çökeliyordu.
Bir şeyi çok fazla istemek iyi değildir. Bazen şans ters dönebilir yoksa.Ayarında istemeyi bilmeli kişi, Tanrı ile ya da tanrılarla iyi geçinmenin yolunu bulmalı.
Tam kırk senedir yaptığı duvarlar onun büyük , acı, söylenmeyecek sırlarından en büyüğünü hissediyor herhalde,bazı akşamlar onlara yaslandığım zaman zangır zangır titrediklerini duyuyorum.
Ah, bu insan yüzleri! Her şeyimizi bağladığımız, durmadan yanıldığımız, istediğimiz kadar bol hasletlet ,adilikler ,iyilikler ,kötülükler ,delilikler,akıllılıklar,sevdalar yükledigimiz insan yüzleri!
Bu gezegenin şöyle bir sorunu vardı: Üzerinde yaşayan halkın büyük bölümü çoğu zaman mutsuzdu.
Yavaş yavaş buna da alışmaya,bu acıyı da hazmetmeye başlıyorum.İnsan neye tahammül etmiyor ki!..
En kusursuz cinayet budur; yaşama sevincimizi kimlerin öldürdüğünü, bunu hangi güdüyle yaptıklarını, suçluların nerede bulunacağını bilemeyiz.
