Çokkk sevdim,hemde çok fazla sevdim bu kitabı. Nazenin sokak sakinlerinin her birinin evinde misafir oldum sanki. Cemil bey ve Ayşe hanım tartışırken bir kenarda elimde çay bardağıyla onları izledim. Leyla ve Salih’in en mutlu anlarında onlara eşlik edip alkışladım. Esra’yla ve Ömerle birlikte bebekleri Murat’ı o hastane kapısında ellerinde tutup güç vererek birlikte bekledim. İlyas’ın Nermin’e olan bağlılığı,sevgisinin güzelliğini anlatırken Nermin’in tam karşında gözlerinde ki parıltıya şahitlik ettim.
Azize ve Ramazan’ın şükredilen şeylerin varlığı ancak şükretmeyi ihmal etmedikçe artar deyip ne çok şükretmemiz gereken,ailenin kendi içinde en kıymetli emanet olduğunu öğrendim.
Mahalle sıcaklığını,komşuluğun güzelliğini,aile olabilmenin verdiği mutluluğu çok güzel kaleme almış İrem Yaşar. Tek bir güne sığdırabiliceğiniz, etkisi ve okurken hayalinizde ki karakterleri, altını çizdiğiniz bir çok cümle’nin etkisinden kurtulamıycağınız,bence güzel bir başucu kitabı.
Hayatınızı bilmem ama Kitaplığınız da Eksik Birşey mi Var? diye kontrol edip eksikliği tamamlayın derim
Keyifli Okumalar