Samet Çalışkan
@sameeit
Bazen, sadece su içmek istersin. Çünkü dudağın kurumuştur..
Edirne
2 Haziran
73 okur puanı
Nisan 2018 tarihinde katıldı
Çaresizlik /Tuncel Kurtiz
Asıl çaresizlik kendine elimden geleni yaptım mı diye sormaktır. Çünkü asıl çaresizlik çareyi geçirmişken eline avuçlarının içinden kaçırmaktır.
Bazen yaşamak için öldürmek zorundasın. Bazen yaşamak için içindeki sevgi seni öldürmeden sen onu öldürmek zorundasın.
Seni Diğerlerinden Farksız Yapmaya Bütün
Gücüyle Gece Gündüz Çalışan Bir Dünyada,
Kendin Olarak Kalabilmek,
Dünyanın En Zor Savaşını Vermek Demektir.
Bu Savaş Bir Başladı Mı, Artık Hiç Bitmez!...
E.E. Cummings
Pİİİ Buğulu camlara da yazarmış..
Mevcut dünyada neyin saflığından ya da sarih oluşundan bahsedebilirsin ki bana ?
Susmuyor ve günbegün daha da artıyor kasınçlı cahilliğim.
Biliyor musun, biricik...
- açıkçası şey, ney de hangi konuda olduğunu inan bilmiyorum amma-
Haklısın ve haklıydın.
Çarnaçar hak vermek geliyor içimden. Aksine cesaret edemezliğimin müzminleşmişliğinden...
Bir kedinin esnemesini andıran arka arkaya gelen sevimli esneyiş silsilelerinin ardından , evet! gözlerimin niçin yaratıldığını artık daha yadsınamaz bir surette okuyabiliyor oluşum, şimdi daha fevkaladenin de fevkinde gibi gelen o, mucizenin şuuruyla kendi içimde kayboluşum; o esnadaki paniklemelerimde korkutup kaçıracaksın diye dilimin ucundaki, içimdeki sana ürken masumiyeti zapt etmek çok zira...
kolay bir iş değildi işte!
TEŞEKKÜRLER
Yine de olmayacak böyle
Tecessüsümü kendi parmaklarımla kendi ellerimle ve yine kendi rüyamda belki de kalleşçe boğmalıyım. Dediğin gibi biricik dünya dayatmıyor muydu ? Bazı komik şeyleri bir şekilde. Bunun arkasında sığınacak kadar alçaldım mı bu gidişle ?
Binaenaleyh; bir kış gibi üşümekte ruhum. Açık bir kapının önünde beklemekte gerçekler.
Okur Takip Önerileri
Yağmur yağıyordu da...
Sıkılarak gülümserken onun yanında kendimi öylesine kaybettiğim bir andı, olanlar oldu...
gözlerimdeki yakan sıcaklığı fark ettim
gözlerimde masum bir bebek gibi çoşkuyla doğan kızgınlığı tüketmek zorundaydım
gözlerimde doğanı fark etti...
“düşündüğü gibi yaşayabilen kim var”
Efendim?
Laf aramızda
Etim ne budum ne dedim ?
arıma ne
Bir Soyguncunun Yüzü / Ülkü Tamer
...
Senin terli omuzların ilerde ara sıra
Bazı şeyleri kopararak içinden
Usulca durgun sevgimi hatırlayacak.
Gören bir soyguncu diye adlandırır seni,
Oysa sen, yaşamanın iyiliksever soyguncusu,
Toprağın, duyguların, çıkışların haydutu,
Ürkekliğin, içtenliğin yol keseni,
Yalansızlığın, açıklığın korsanı
Sevincim, sevincin, hüzünlerin eşkiyası,
Bir bardak birada ağlamanın haramisi,
Gören de bir harami diye adlandırır seni,
Yıllar sonra sert çizgilerini anar.
Akşamdır iniktir elinin perdeleri.
Çocukların koştuğu bir avludur kalbin;
Dilsiz, ama ağlamasını bilen çocukların
Gökten geçen leyleklere bakması kadar
Sessizdir kalbin.
...
Mr. Nobody
Nemo: "Yaşanılanlar bambaşka şekillerde vuku bulabilirdi...
ancak öyle olsa dahi yine de aynı mana ve değeri taşırdı."
-Tennessee Williams
.
.
.
.
"Hayat bir oyun bahçesidir... ya da hiçbir şeydir."
.
.
.
.
"Seçilen her yol doğrudur."
Bir iş var
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bir iş var bu işin içinde.
Orhan VELİ
hayat..
her gün aynı saatte, küçücük kuyunuzdan emek vererek su çekip ıspanaklarınızı sulamanız kadar hoş ve sakin...
bakımsızlıktan dört bir yana dağılmış olan kasımpatlarınızı paçavralarınızla bağlamanıza izin verecek
kadar narin...
kasımda sürekli olarak süpürülen yaprakların, yine bir önceki günle aynı hatta daha fazla olması
kadar da anlamlıydı...
Şaşkınlıkla hayretle bakıyordum bense; tekli berjer koltuğumdan.. yıldızlara...
Gerçek de... böyle titrek bir şeydi herhalde.
Geldiğinde kendine dokunmaya zorluyordu seni...
kırıyordu canım bazı ciddiyetsizlikleri işte. ciddiye aldırıyordu kendini.
çatıyordun benliğini, derken yine de ben, bencil olamaz mıydım parmak izinle?
Çocuksu Duyarlığın, Safiyane bir coşkunun Edebiyatı...
"Çocuklar haritada sınır işaretlerine aldırmazlar. Bu edebiyat çağlar boyu yelken açmış pusulasız bir gemi. Uğradığı her limandan ganimetler devşirmiş."
/ Mozart
Ne üstün zeka, ne hayal gücü ne de her ikisi beraber, bir dâhi yapmaya yeter. Sevgi, sevgi, sevgi. İşte bu dehanın ta kendisidir.
elimde en sevdiğin mandalinayla
Amigdalam’daki yetkeli rejime;
Sesleniyorum.
Neme lazım,
Biliyorsunuz ya işte...
Benimkisi Tamamen ereksizlikten...
”özür dilerim.”
Ama yapamadım.