Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.6
Öncelikle yazarın bir teraspist olduğunu belirtmem gerek.Biraz da o gözle okudum diyebilirim kitabı.Ayrıca okurkende bazı notlar aldım izin verirseniz şimdi sizlerle onları paylaşmak istiyorum gerçi biraz spoiler gibi oluyor ama ben her zaman dediğim gibi burada kitap,dizi,film önermiyorum yorumluyorum tanıtıyorum !
1-)Sadece manevi din terapisi mi yapıyor bu adam inanmayan birine nasıl yaklaşıyor bu alanda ?
2-)Aldatılan bir kadına adam bir kez daha yaparsa ne yapacağını sen bilirsin ama şimdi şeytana uydu diye affetmesini söylüyor bir kez yapan bir daha da yapabilir eğer bir kez daha yaparsa o kadın terapistine beddua etmez mi? Sonuçta bizim görevimiz bir karar vermesini sağlamak değil sadece rehberlik etmek kararı kendisine bırakması lazım yazar böyle bir olayda bir terapist olarak seçenek sunmak ve kararı ona bırakmak yerine yanlı bir seçenek sunuyor. Ayrıca kadının kadınlık onurunu ve kadının 2.kez aldatılma durumunda neler yaşayabileceğini göz ardı etmiş,Bu duruma sadece dinsel yaklaşmak bence çok yanlış.
3-)Kitapta çok fazla tekrar yapılıyor.Sanki zorla bir fikri sokmak ister gibi.Bir şeyi söyleyip gerisini okuyanın aklıın hidayetine bıraksa daha iyi olurdu diye düşünüyorum.
4-)Son kısımda bulunan kendine yapılan övgüleri koymasuı biraz anlattığı kişiliğe ters düşmüş,reklam sezdim bu konuda kitapta ki bütün samimiyet bir anda kayboldu benim için.
Bu eleştirilerim dışında bende maneviyat olarak bir insana çok destek olacak bir şeyler katabilecek bir yetide kitap olduğunu düşünüyorum.
İyi insanların devri...Yetimlerin ortada kalmadığı, mahalle kültürünün yozlaşmadığı, babacan kabadayıların devri... Etrafında oturan herkesin menemene ekmek bandığı, yemeklerin dibinin sıyrıldığı devir... Düşene el uzatılan, evsize ev olunan devir... Kötülerin azınlık devri... Üç sevda vurgunu, bir felek vurgunu... Ah be usta nerden bulup
Ve işte en sevdiğim şair; dolayısıyla, bu incelemenin objektif olabilme ihtimali olabildiğince zayıf. Belki yüzlerce farklı yerde gördüğümüz, birçoğu ezberimizde olan şiirler bunlar. Ancak akımının öncüsü olarak yazdığı o güzel şiirleri, yayımlananlar, yayımlanmayanlar, Garip akımından bağımsız olarak eski biçimde yazdıkları; hepsini bir arada bulmak ve daha yakından tanımak Orhan Veli'yi, paha biçilemez. Özellikle şiirlerin yazılış tarihlerinin verilmesi, defterinden aktarılan birtakım eklemeler, kitabı göklere çıkarıyor. Peki ya diş fırçasına sardığı kağıtta bulunan, böylece bazı kısımları okunamayan şiiri? (Sayfa yüz kırk dört.) Ne denebilir ki, işte bu, Orhan Veli. Fakat asıl önemli olan onu şiirlerinde çift taraflı tanıyabilmekti, her ne kadar o, şiirlerini hiç kimseye yazmadığının bilincinde olduğunu iddia etse de. (Sayfa iki yüz altı:
"Bütün güzel kadınlar zannettiler ki
Aşk üzerine yazdığım her şiir
Kendileri için yazılmıştır.
Bense daima üzüntüsünü çektim
Onları iş olsun diye yazdığımı
Bilmenin.")
Coşkunluğuma engel olamayıp "Çok seviyorum!" diye bitirmek istiyorum. Samimiyet eşliğinde keyifle okumalar.
Selçuk Aydemir, dizi ve filmleriyle sevdiğim biriydi, kitabı içinse bir yerde denk gelirsem okurum gözüyle bakıyordum. Fakat Twitter fenomenlerinden birisine kitabını hediye olarak gönderdiğinde bir not yazmış, o kişi de bunu paylaşmış, o kadar hoşuma gitti ki hemen satın alıp okudum. Buraya da bir kısmını yazmak istiyorum, belki benim kadar
208 syf.
7/10 puan verdi
"Sakın kimseye bir şey anlatmayın. Herkesi özlemeye başlıyorsunuz sonra."
Bu kitap bir insan gibi ama sırlarını saklamayan bir insan.. Bütün sırları ortada. Güzel bir insan fotoğrafı..
J.D. Salinger, insanlardan kaçan, yalnızlığı seven biri. New York’ta doğup New York’ta ölmüştür. Kalabalık olan şehirden bunalmıştır. Ki kalabalık
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
Okuduğuma değdi mi, hem de nasıl. Cathy, nasıl kadın karakter yazacağını biliyor. Mallory, en sevdiğim karakteri oldu. Yaşadıklarından ötürü sonuna kadar haklıydı.
Sevdiğim diğer yönse ortamdaki samimiyet ve sıcaklık. 336 sayfa boyunca bu konuda bir an bile düşüş yaşanmadı. Yine de araya serpiştirilen bazı gerçekçi durumlar da ayrı güzeldi.
Ama John'un kafasını kırmak istiyorum. Gördüğüm en sorumsuz erkek John'du. 7 sene boyunca askerlik yaptı diye kendini her şeye hakim sanan John, sefalete düşünce paçası da düştü. Karısı, anca 7 sene sonra karşılaştıklarında aklına geliyor. Hatta bana kalırsa evli olduğunu bile unutmuştu. Tabi, Mallory'den etkilenen John bir anda ona koca olmaya karar verdi. Dediğim gibi, sorumsuz ve düşünceleri dağınık biri.
Kitaba puanımı 10 vermiş olsam da yazarın başka bir kitabı olan Hayaller Gerçek Olunca'daki yorumumu yineliyorum: Pegasus bu yazarın kitabını çıkarmasın. Goodreads'ta kitaplarına puan veren sayısı çok az ve yorum yapanlar da genelde orta dereceli buluyor kitapları.
