Ben yalnızca derdimden anlayacak bir kişi arıyorum, tek bir kişi... Ve işte tam da onun için yazıyorum.
sen varsın, biliyorum. Çok uzak bir şehirde belki ya da bir defa yüzünü görme ihtimalim hiç olmasa da ve hiç tanımayacak olsak da birbirimizi ben yine de senin var olduğunu ve bir yerlerde hayalime ortak olduğunu, dualarıma 'amin' dercesine yazdıklarımı okuduğunu biliyorum. Zira, bence yazmak da dua etmek gibi...
Ve bizim gibilerin kitaplara sevdası şunun için biliyorum, zira kelamın da, kalemin de ve gönlün de sahibi olan, "Oku" diyor hepimize. Biz, "Neyi?" diye bile sormaktan aciziz oysa. Ya da hadi itiraf edelim; gafiliz...
Ama mademki O, sözüne "Oku" diye başladı, işte onun içindir sevdamız kitaplara...
Ama ben yine de eski bir İstanbul kıraathanesinde, tahta iskemlelere oturup da ince belliden demli çaylarımızı yudumlarken dertleşip de söylemek isterdim sana bunları...
Sen var ol, ol ki hayalime bir sırdaş olduğuna inanayım.
İkra
Büyük bir fırtına kopmuş olsaydı
Sevgili Bilge, Bana bir mektup yazmış olsaydın, ben de sana cevap vermiş
olsaydım. Ya da son buluşmamızda büyük bir fırtına kopmuş olsaydı aramızda ve birçok söz yarım kalsaydı, birçok mesele çözüme bağlanamadan büyük bir öfke ve şiddet içinde ayrılmış olsaydık da yazmak, anlatmak, birbirini seven iki insan olarak konuşmak kaçınılmaz olsaydı.
"Sana yazmak benim için hiç olmazsa kitap okumak kadar lazım..."
"Sevgili Bilge, bana bir mektup yazmış olsaydın, ben de sana cevap vermiş olsaydım.
Ya da son buluşmamızda büyük bir fırtına kopmuş olsaydı aramızda ve birçok söz yarım kalsaydı, birçok mesele çözüme bağlanamadan büyük bir öfke ve şiddet içinde ayrılmış olsaydık da yazmak, anlatmak, birbirini seven iki insan olarak konuşmak kaçınılmaz olsaydı.
Sana, durup dururken yazmak zorunda kalmasaydım.
Bütün meselelerden kaçtığım gibi uzaklaşmasaydım senden de.."
Yazdıklarımdan...
Bir rüzgar esintisiyle savrulurken düşler,
Sana doğru uçar umutlarımın heceleri.
Yokluğunun soğuk gecelerinde,
Sıcak bir nefes gibi gelir bana şiirlerin.
Gözlerin gökyüzüm, gülüşün yıldızım,
Her bir bakışında kaybolurum sonsuzlukta.
Gel, aydınlat karanlık dünyamı,
Gel, ol yüreğimin yangınını söndüren su.
Seni yazmak değil, yaşamak ister ellerim,
Her harf, her kelime seninle anlam bulur.
Gel, kır zincirlerimi bu hasret zindanında,
Gel, ol yaralı kalbimin şifa bulduğu ilaç.
Kavin...
Bazı kitaplar, anestezi vermeden açık kalp ameliyatı yapar. Kavin ’in yaptığı da tam olarak bu!
Sevgisizliğin belki de hayatımızdaki en büyük travma olduğu, bir de sevgiyi anne tarafından alamayınca neler yaşayabileceğimizin en büyük göstergesi 
Kavin . Yoğun duygular silsilesi oluşturan karakterler sanki hepimizin içindeki seslerden oluşan
Nerdesin? Meğer ne doldurulmaz bir derinlikmiş yokluğun. Kaderde bu sensizlik de varmış. Her insanın yüzünde sana benzeyen bir şey aramak da varmış. Sesini duymak varmış şarkılarda, bütün kitaplarda seni okumak varmış. Meğer ne dayanılmaz bir şeymiş yokluğun. Kâğıtlara seni yazmak varmış, renk renk düşünmek varmış seni, çiçek çiçek koklamak varmış. Artık hiç yazmasan da olur hiç gelmesen de... Meğer ne türlü bir ölümmüş yokluğun.
Sayfa 155 - Sahibini Arayan Mektuplar - Yirminci MektupKitabı okuyor
Ne zaman şiir yazmak istediysem
Seni yazdım, senden öteye gidemedim
Suçluyum, umutsuzluğum hiç geçmeyecek
Seni asla bulamayacağım sanıyordum
Rüya da olsa yalan da olsa şimdi
Seni buldum artık bırakmayacağım
Ve daha nice yıllar bütün yazdıklarım seni anlatacak
Allah’a inandığım kadar sana da inanıyorum inan
hamd
Araban olsa da olmasa da sürdürdü konuşmayı şeyh
Yine de yürüyebileceğin iki ayağın var ve bir dilin bir kalbin olduğu sürece de ,sana düşen şükretmektir.
Araban sağlığın ve hatta dilin ve kalbin Allah 'ın mülküdür.
