"Ne düşünüyorsun?"
"Sanki hiçbir şeyin anlamı yok. Hiçbir şeyin gerçek bir amacı yok. Sanırım ben de çoğu zaman böyle hissediyorum. Bazen hiçbir şeyde mana bulamıyorum."
"Varoluş sancısı ha?"
Sayfa 113 - Nemesis KitapKitabı okudu
"Sanırım kim olduğum u biliyorsun kısmını geçmiştik, yanılıyor muyum?”
"Biliyorum. Daha önce söyledim, yine söylerim. Kendini beğenmiş bir pisliktin sanırım? “Ayrıca kim olduğunun önemi yok.” Gözlerini bir an için yere, sonra yeniden bana çevirdi. “Şimdi iki rakibiz. Adam kayırma yok, unuttun mu? Sen söyledin.”
Sayfa 102 - Beta Byou, Paedyn ve KaiKitabı okuyor
“Sanırım beni bir başkasıyla karıştırıyorsunuz,” dedim.
“Hayır, böyle bir karıştırma yok. Biz sizi çok takdir ediyoruz, fakat yine de ülkeyi terk etmek zorundasınız.”
"Hayatn anlamını bulmaya çalışıyordum. Eskiden mana'ya inanırdım. O günlerde adalardaki herkes inanırdı. Sanırım bir bakıma hâlâ inanıyorum. Dini bir inanç gibi değil, bir seyin sembolü olarak. İçimizdeki bir şeyin. Göklerden, bulutlardan, Cennet'teki
bir yerden değil, buradan gelen," göğsüne vuruyor "hâlâ açıklanamamış bir şey. Âşık olduktan sonra bizi yöneten, bizden daha büyük bir sey olduğunu düşünmeden edemiyorsun. Tam olarak biz olmayan. İçimizde yaşayan, içimize hapsolmuş, bize yardım etmeye ya da canımıza okumaya her an hazır bir şey. Bizler kendimize sırrız. Bunu bilim bile biliyor. Zihnimizin nasıl çalıştığına dair en ufak bir fikrimiz yok.
Sayfa 291 - Matt HaigKitabı okudu
İnsanın başucunda birinin olması hayatı yaşanabilir kılıyor. Bir şey beklemeden, bir anlam yüklemeden beraberce yaşamanın keyfi sanırım başka bir şey de yok. Kısacası şairin dediği gibi:
"Hayat kısa
Kuşlar ucuyor..."
Sayfa 57Kitabı okudu
Canlanmaya, kendimi mutlu duymaya başlıyorum. Olağanüstü bir yan yok bunda, küçük bir Bulantı mutluluğu bu: yapışkan sıvının dibinde, bizim çağımızın dibinde - mor askılar ve bir yanı çökmüş banketler çağının dibinde - yayılıyor. Geniş ve gevşek anlardan yapılmış, kıyılarından yağ lekeleri biçiminde yayılan, genişleyip büyüyen bir mutluluk. Doğar doğmaz yaşlanan bir mutluluk, sanırım yirmi yıldan beri tanırım onu.
Sayfa 13Kitabı okuyor
