Gözlerimi açmaya tâkatim yok,
Ne de uyumaya hiç mecâlim..
Sanırım bu gecenin sabâhı yok,
Karıştı yine bütün ahvâlim..
En yakınlarımın bile bilmediği başka bir ben saklı bende.
Sanırım görmeyi de hakeden olmayacak ve o ben yok olup gidecek bende 🌼
Benim hayatımda güzel günler ne zaman gelecek
Ne zaman ömrümün kışı bahara dönecek
Bu dertler kederler ne zaman bitecek
Yoksa baharı görmeden mi ömrüm bitecek
Benim de yürekten gülmelerim olacak ne zaman
Umudum yok, hiç yok, sanırım olmayacak hiçbir zaman
Murat Şahan
Ülkenin her yerinde bir şiddet var. Okulunda, hastanesinde, taksisinde, düğünlerinde, trafikte, sokakta, parkta vs. Her gün işlenen kadın cinayetleri zaten başlı başına kanayan bir yara. Ne biçim bir toplum olduk ya inanılır gibi değil. Kimsenin kimseye tahammülü yok. Sanırım bu şartlarda tesadüfen yaşamaya devam edeceğiz!
beyoğlu sokaklarında bir şubat soğuğunda beni uğurla çünkü bugün hayatından defoluyorum, aşk yasal cinayetmiş ve kaptanım yangınlı şiirler yazıldı ağır romanlar eşliğinde, öylesine kor oldu ki yüreğimin en sapa yerlerinde muhalif hisler. bu hislerin enkazı gebe oldu ruhumda taşıdığım amansız facialara. ben iyileşmeyi beceremedim bir ecza deposuna
İnandır beni
Kapalı kapılar,inandır beni.
Son anahtarı çeviriyorum.
Gözlerim bağlı,ellerim çözülüyor.
Geç kaldım hikayeler için.
Denedim bu şeyden defalarca vazgeçmeyi
anlaşılan yine beceremedim.
Yazıp yaşamak yaşayıp yazmak.
Merham ve Merhem
Üç günlük dünya,
gidenin, kalanın ve yananın tuttuğu.
Verilen her söz umuttu.
Ben unutulmaya yüz tuttum.
Göremedim ondan başkasını
Sorma, sorma bu aşk nasıl.
Beni kimse bana rağmen sevmedi.
Git dediğimde gittiler hep. İyiyim dediğimde de inandılar. Oysaki çocuk yanım biraz çabalasınlar ve şu engelleri aşabilsinler isterdi.
Bana veda bile edilmiyor. En çok bu incitiyor sanırım.
Bir varmış, bir yokmuş gibi insanlar. Yanındayım diyenleri yaramda buluyorum.
Artık ağrıyan bir yanım dahi yok...