''Olan oldu artık,'' dedi Aziz Ata, ''Sanırım kabullenmekten başka şansımız yok. Fakat...'' dedi ve devam ederken konuşma tarzı daha sahiplenici, daha kararlı bir hale büründü,
''Fakat bu çarpık ilişkinin içinde ne ailemin, ne de senin zarar görmeni istiyorum Derin. Hiçbir şeyi içine atma, ne olursa bana anlat, ne olursun. Ne zaman ihtiyacın olursa bir 'Alo.' demene bakar, ben anında buradayım.'' dedi.
Sonra durdu, başıyla arkamızda kalan evi gösterdi ve devam etti üstüne basa basa.
''Sen bana bir alo de,'' dedi, ''Kapındayım.''
Minnetle başımı salladım.
''Teşekkür ederim.'' dedim, ''Teşekkür ederim Aziz...''