Masal
Doğuda bir baba vardı
Batı gelmeden önce
Onun oğulları batıya vardı
Birinci oğul batı kapılarında
Büyük törenlerle karşılandı
Sonra onuruna büyük şölen verdiler
Söylevler söylediler babanın onuruna
Gece olup kuştüyü yastıklar arasında
Oğul masmavi şafağın rüyasında
Bir karaltı yavaşça tüy gibi daldı içeri
Öldürdüler onu ve gömdüler kimsenin
Baş Dönmeli Günler
Böyle zamanlarda (güneşsiz günler, aysız geceler), hiçbir yer benim yerim değildir ve hiç kimse, hiçbir şey bana bildik gelmez. Sözcükler, değindikleri şeylere benzemez olmuş gibidirler, hatta kendi seslerinin karşılığı bile değildirler sanki. O zaman ben de bulunduğum yerde değilimdir. Gövdemi bırakır, belirli bir hedef gütmeden uzaklara giderim; kimseyle, hatta kendi kendimle bile birlikte olmayı istemem; ne adım vardır artık ne de ad taşıma isteğim; böyle zamanlarda ne ben bana seslenmek isterim ne de başkalarının bana seslenmesini.
Sayfa 181
Kitapları imzalatmaktan nefret ederim. Bak ben senin kitabını aldım, naah bu kadar para saydım. Ona göre, bil kıymetini de bas buraya imzayı, der gibi. O ne öyle..Sinir” Sanki yazar kitabının her sayfasına, her satırına imzasını atmamış gibi… Sanki kendisinden çok az şey katmış gibi, bir de imza istemek, hep almak almak almak vermemek.
Sayfa 14Kitabı okudu
"Salih ameller işleyip de ben Allah'a teslim olanlardanım diyerek, insanları Allah'a çağıran kimseden daha güzel sözlü kim olabilir! İyilik ve kötülük müsavî değildir. Sen kötülüğü en güzel üslupla önlemeye çalış. O zaman (göreceksin ki), seninle arasında düşmanlık bulunan kimse, sanki candan sıcak bir dost oluvermiştir" (Fussilet, 33-34)
Sayfa 22Kitabı okudu
Acaba kavuşur muyuz?
Yoksa serap ülkesinde mi olur buluşmak? Sonra gider, kaybolur gölgesi
Ve azaba dönüştürür anıları.
Böyle soruyor kalbim, yokluğundan sonra uzayınca günler.
Rüyamda gülümseyen hayalin görününce
Sanki cevabı duyar gibi oluyorum:
Viran ülkeye hayır dönsün diye,
Bu zor yolda beraber yürümedik mi?
Tüm arzulardan vazgeçerek
Bu dikenli yolda ilerledik
Sayfa 35 - Yüksel yayıncılıkKitabı okudu
İçeriğini pek de bilmeden aldığım bir kitap oldu. Kitap kurgu ve gerçek arasında bir yerlerde. 1800lerin sonlarında psikoterapi henüz ortaya çıkmamışken kurgu vasıtasıyla , dönemin ünlü doktorlarından Josef Bruer, Friedrich Nietzsche ve Freud'un da onlara dahil olduğu bir "iyileştirme " çabasına şahit oluyoruz.Bu iyileştirme, tedavi çabaları, psikolojik hileler ..vs kimin için tam bir muamma.
Onlar bir odada birbirinini/kendini anlama, kabullenme, kaderini seçip sevme, özgürlük üzerine zihinsel mücadele ya da muhasebe ederken ben sanki odanın bir köşesinde onları dinledim, zihnimde tarttim. Bazen hak verdim, bazen anlamsız buldum derken bir solukta bitti benim için 
Nietzsche Ağladığında.
Ben çok beğendim. Azıcık da olsa psikolojiye ilginiz varsa bu kitabı okumak sizi de memnun edecektir.
Sanki karanlık bir kuyuda gitgide dibe çöküyordum. Sadece bu da değil, aynı zamanda içimdeki karanlığın büyüdüğünü de hissediyordum. Bu beni öfkeli ve asabi yapıyordu. Ben de bunun acısını en çok sevdiğim insanlardan çıkarıyordum.
Sayfa 206 - Genç Timaş Yayınları - 4.BaskıKitabı okudu
