Kırbaç
bir savaş meydanında
binlerce mermi dolanıyor da
çarpmıyor biri ötekine gibi
avurdumda mahpus binlerce sözcük
nehirden ayıkladığım
çakıl taşlarını koyuyorum alnıma
içimdeki kor ateşi dindirir diye belki
Aldığım zevke direnmeye çalıştım ama ağzımdan kaçan
iniltiye engel olamadım.
"İşte böyle meleğim" diyerek teşvik etti beni. "Senin için nasıl sertleştiğimi hissediyor musun? Bana neler yaptığım hissediyor musun?"
"Beni seksle cezalandırma" diye söylendim, topuklarımı
yatağa bastırarak.
Bir anlık bir
Sayfa 105
Dalgalar vururken kıyılarıma
Suya anlat dediler. Su kötülükleri götürür, iyilikleri bırakırmış. Deniz'e anlatıyorum, kıyıda çok sözüm birikmiş. Bulutların ardında güneş, ısıtmıyor. Üşüdüğüm halde oturuyorum bu bankta. Sigaramı erken yaktım bugün, iskeleye gidip seni selamlamayı bekleyemedim. Rüyamda gördüm seni, ondandır daha ağırım bugün. Ağrılıyım. Omuzlarıma hasret uyanır uyanmaz çöktü zira. Sadece bir sızlama olmana alışmıştım olur olmaz zamanlarda. En azından bir süre öyleydin.
Altı gemi demir almış. Gözlerim aldanıyor, sanki hiç kıpırdamadan öylece duruyorlar denizin üstünde. Oysa gittikçe uzaklaşıyorlar. Tıpkı senin gibi... Hep aynı yerde durduğunu sanırken, her an silikleşiyorsun, siliniyorsun gözlerimden. Rüyalarımda yüzün kayboluyor, bu garip his, bu yakıcı hasret olmasa sen olduğunu nereden bileceğim?
Hayat ne tuhaf, artık yaşadığım değil sadece bildiğim bir şeysin.
Gelecek değil, geçmişsin.
Bugün bile değilsin.
Suya anlattım ondan mı?
@ozgul_alya
Bir gün marangozlar, zengin tüccar Sumurov’un dört katlı evinin inşaatında, bitmiş olan üç katın çevresini ağ gibi saran bir
iskele kurmaya çalışıyorlardı. İskeleyi dördüncü katın duvarlarını
örebilecek hale getirmek gerekiyordu.
Şişman, kocaman kırmızı suratlı, özene bezene taranmış kızı-
lımsı sarı sakallı bir adam olan müteahhit Zahar
Sayfa 314
