Bazen şarabın şöyle dediğini duyar gibi olurum "yalnızca ruhların işitebileceği o manevi canından gelen sesiyle": “Bitkisel bir ölümsüzlüğük aşı gibi ineceğim göğsünün derinliklerine. Zahmetle kazılmış toprağı hareketlendiren tane olacağım. Mahrem birleşmemizden yaratılacak şiir. İkimiz için bir tanrı yaratacağız ve kuşlar, kelebekler, bakirenin oğulları, parfümler ve kanadı olan her şey gibi biz de sonsuzluğa uçacağız.”