Yine bir muhteşem Zweig eseri.Kitap bizlere 12 yaşlı Edgar isimli çoçuk tarafından anlatılıyor.Genç çapkın bir Baron tatil için Semmering'e otele gidiyor ve burda evli bir kadını gözü kestiriyor.Kadını ele geçirmek için sevgiden ve ilgiden yoksun kalmış Edgar'ı kullanıyor.Çoçuk ilgi görmediği için ona karşı ilgi gösteren bu adamın yalancı samimiyyetine hemen kanıyor.Daha sonra her şeyin farkına varıyor. Bu zaman yaşadığı hayal kırıklığı, yetişkinlerin oyunları karşısındakı çaresizliği,olayları çözmeye çalışması okuyucuların ruhuna işliyor.
Evet bir çoklarımız çocukların her şeyden habersiz olduğunu sanırız aslında kesinlikle öyle değil,her çoçuk her şeyi hiss eder.
Benim için en yakıcı ıztırap çocuklara karşı gösterilen sevgisisizlik ve ilgisizliktir.
Şöyle söyleyeyim çoçuk dünyaya gelirken tam bir bembeyaz kağıt gibi olur ve bazı "ebeveyinler" bu kağıta güzel şeyler yazmak yerine ya bomboş bırakır ya da bazı karalamalar yapıb,buruşturup bir tarafa atarlar.Böylece sevgiye aç,özgüvensiz,utangaç,kendini ifade etmek için zorlanan çoçuklar yetişir.Bu yüzden insanların anne ve baba olmadan önce düşünmesi lazım,acaba ben bu çoçuğa bu hayatda ne vere bilirim.
