“Yazık, Selânik de elden gitti.”
Vatan sevgisi duygusunu içimde ilk uyandıran rahmetli babam olmuştur. Bir gün, ben daha beş yaşında bir çocuk iken, babam elimden tutmuş, çarşıdan eve geliyorduk. O tarihte, Kastamonu'da, memlekette olanı biteni yazan ve Havadis adı ile satılan el kadar bir gazete çıkardı. Babam o günkü Havadis'i aldı, şöyle bir göz attı ve: "Yazık, Selânik de elden gitti." dedi. O zaman bu kaybın ne kadar büyük olduğunu babamın üzüntüsünün dere cesinden anlamıştım. Vatan sevgisinin bendeki ilk tohumu babamın bu sözüdür.
Geceyse ay hemen tazeler minareleri Kur’an sayfaları satılan sokaklardan
Ölüm bir çeşit sevgiyle uçar
Ölüm uçar çocuk yüzlere
Sayfa 34Kitabı okudu
Türkiye çocuk ölümlerinin çok olduğu bir ülkedir ve başta ishal olmak üzere enfeksiyon hastalıklarından ölüm de fazladır. Büyük süt firmalarına göre markalı sütler dışındaki sütlerin hepsi sağlıksız. Hastalık saçıyor. Şimdi ben onlara soruyorum. Türkiye'de satılan sütlerin yarıdan fazlası markalı değil.
Bunlardan da yoğurt yapılıyor. Buna bağlı hangi büyük ishal salgını gördünüz!
Tam tersine yoğurt ishal tedavisinde kullanılıyor, yüzlerce yıldan beri.
Sayfa 95Kitabı okuyor
Modern sanayinin etkisiyle proleterler arasındaki tüm aile bağları kopup parçalandıkça, proleterlerin çocukları alınıp satılan basit birer mala ve iş aracına dönüştükçe, burjuvazinin aile ve eğitime ilişkin, ana baba ile çocuk arasındaki kutsal ilişkiye ilişkin yapmacıklı övgüleri bir kat daha iğrençleşmektedir.
Kadınların kaderi her devirde aynı..
"Ataerkil Babil toplumunda kadın, Sümer toplumunun tersine ikinci sınıf ve aşağı görülmüştür. Kırsal kesimde, Sümer zamanından kalma bir saygı var olsa da, kadınlar hep alınan satılan bir mal gibi muamele görmüşlerdir.
Bu alışkanlık aynı toplumlarda, İslam'ın varlığına rağmen günümüze kadar gelmiştir.
Kadın, çocuk yetiştiren kişi olarak saygı gördüyse de bu ancak annelik görevinden dolayı olmuştur..."
Çocuklara gelince kılını kıpırdatan yok gibi.
Rönesans’la bireyin; devrimler ve kurtuluş savaşlarıyla sömürülenlerle mazlumların ve nihayet yüzyılımızda da “marjinallerin” kıymetini öğrendik. Geçenlerde bir gazete, şimdiki Amerikan başkanının seçilmesini yedimilyon eşcinsel oya borçlu olduğunu yazıyordu. Marjinaller de örgütlü artık.Fakat çocuklar gene bu “hak” mücadelesine katılamıyor.
Çünkü kendilerine yapılan haksızlıkların bilincine varana kadar yetişkin oluyorlar ve aynı düzen devam ediyor. Hep onlar adına karar veriliyor.
Bu nedenle çocuklar diğer sömürülenlerde olduğu gibi, hiçbir zaman kendilerine yapılan haksızlıkları dile getirmemişler, getirememişler. Yan yana gelip örgütlenememişler.
Bir araya ancak kendileri yöneten yetişkinlerin arzularına uymak, hizmetlerini yerine getirmek için gelmişler; işte Yeniçerilerin sefere çıkarken peşlerinden sefahatleri için götürdükleri içoğlanları, işte 1212’de Kutsal Kudüs’e diye yola çıkarılıp köle olarak satılan, satılmayanları açlıktan, hastalıktan ölmeye mahkûm bırakılan Haçlı Çocuk Seferi, işte 20. yüzyılın Hitler Jugend’i, Sovyetler’in Young Pioneerleri, Tek Yol Islâmcılar ve egemen ideolojilerin mutlak hakimiyetlerinin süregeldiği okullar.
Sayfa 160Kitabı okudu
