Kimse bize geri dönmeyecek
Ölü karanlık çukurdan .
Burada, ne zaferini neşesi
Ne de takdirin şarkıları
Yardımcı olacak.
İşte sadece barış için şarkı söyle,
Dua fısıldama,
Barış için şarkı söylemek daha iyi
Büyük bir çığlıkla!
Sayfa 329Kitabı okudu
Eğer Barış olursa, mahkumlarla ilgili hiçbir sorun olmaz.
Sayfa 282Kitabı okudu
Ben de toprağa Barış vereceğim ve sen de yatacaksın ve kimse seni korkutmayacak. Vahşi yaratıkları topraklardan kovacağım ve kılıç bir daha toprağından geçmeyecek.
Sayfa 279Kitabı okudu
Dünyadaki, büyük veya küçük hiçbir insanı utandırmayalım...
Sayfa 279Kitabı okudu
"Ben hızlı okuma kursuna devam ettim ve Savaş ve Barış'ı yirmi dakikada okumayı başardım. Anladım ki kitap Rusya'yla ilgiliymiş."
(WOODY ALLEN)
Sayfa 30 - İNSANKitabı okudu
"Savaş" ve "barış", vahşilerin sürekli birbirine sürterek ateş çıkardıkları iki odun parçası gibi duruyorlar.
Kendi içindeki ve çevresindeki her şey ona karmakarışık, anlamsız ve tiksindirici geliyordu. Ama çevresindeki her şeyden duyduğu bu tiksintiden rahatsız edici bir zevk de alıyordu.
Piyer kendi kendine, "Hiçbir şey ortaya çıkmamıştı," dedi, "Hiçbir şey ortaya konmamıştı. Tek bilebileceğimiz hiçbir şey bilmediğimiz. Ve insan bilgeliğinin en üst noktası da bu."
Kötü ne? İyi ne? Neyi sevmek, neden nefret etmek gerekiyor? Ne uğruna yaşanmalı ve ben neyim? Yaşam ne, ölüm ne? Hangi güç her şeye hükmediyor?" Bütün bu sorulara verilecek tek bir cevap vardı ve o da hiç mantıklı değildi: "Öleceksin ve her şey bitecek. Öleceksin ve her şeyin cevabını öğreneceksin, ya da soru sormayı bırakacaksın." Ama ölmek de korkunçtu.
Neyi düşünmeye başlarsa başlasın çözemediği ve kendi kendine sormaktan vazgeçemediği aynı sorulara dönüyordu. Sanki kafasının içine tüm hayatını bir arada tutan bir ana vida sokulmuştu. Vida ne ilerliyor ne çıkıyor, aynı oyuk içinde hiçbir şeye ilişmeden dönüyordu ve onu durdurmak da imkânsızdı.