Ölüm üzerine çok şey yazıldı. Sanatın gına getirdiği tercihin kaynağı burada. Almanya' da, on bir milyon insan ölçeğinde keşfedilen ölümün yüzü sanatı şaşırtıyor. Her şey bu cinayetle yüzleşiyor, hiçbir haçın destekleyemeyeceği bu dev boyuta karşı her şey kendini savunuyor.
Ölülerin karmakarışık bir yığın halinde çukura atıldıkları dünyanın bu tarafında. Ruslar, Çekler, Fransızlar, Almanlar, İtalyanlar, Belçikalılar, Hollandalılar, Yunanlılar. Amerika dev fırınlardan yükselen dumanları gördü. On altı yaşındaki genç Alman'ın annesi asla bilemeyecek, asla, asla, dünyada sadece ben bileceğim, ömrünün sonuna dek yakınarak bekleyecek kır saçlı yaşlı bir kadını düşünmek zorundayım ben.
Geri gelirse, ona söyleyeceğim. Sevinç verecek. Ona bunu ve geri kalan her şeyi söylemek. Bütün gazeteleri onun için sakladım. Eğer geri gelirse onunla yemek yiyeceğim önce, hayır. Hayır. Bedel ödeme vakti geldi. Herkes bedel ödüyor. Ben bedel ödüyorum. Yemek yemeyeceğim.
Almanya' da 17 Ağustos 1944 günü, Quai des Arts' da, bir taş yığının üzerinde tek başına can çekişen on altı yaşındaki küçük Alman'ın annesi de bedel ödüyor.
"Canice" bekleme politikasının bedelini ödüyoruz. Geçmişimizin kara lekesi. Çocukluğumuzun kederi. Tehdit altındaki geleceğimiz.
Almanya yollarına dair görüntülerden daha fazlası kafamın içinden geçiyor. Kafamın içinde her dakika makineli tüfeklerin yaylım ateşleri. Ama ayaktayım, öldürmüyorlar. Yol boyu kurşuna dizilenler, kurşuna dizilenler, kurşuna dizilenler.
Boş mideyle ölmek. Açlık. Açlık onun kafasının içinde bir akbaba gibi dönüyor. Ona bir şey vermenin imkanı yok. Boşlukta ekmek uzatabilirim. Ekmeğe ihtiyacı olup olmadığını bile bilmiyorum.
Ulus Baker'le ilgili şimdilik son yazıdır. Keyifli okumalar...
KES KULAKLARI, GEÇİR SİCİME…
Ulus Baker’in babası Sedat Baker ruh bilimci bir doktordur. Kıbrıs savaşı zamanında çalıştığı hastaneye yaralı askerler tedavi edilmesi için getirilir. O sırada Ulus ise babasının yanında oturup, çocuk haliyle getirilen yaralıları ve tedavi sürecini
Midelerini tutuyorlar, çünkü bunu düşünmek karın ağrısı veriyor. Ama iki saat sonra öğrenecekler. Bayan Bordes üç haftadır bekliyor. Oğulları eğer geri dönmezse asla öğrenemeyecek. Ben asla öğrenemeyeceğim. Aylarca aç kaldığını ve yemek yemeden öldüğünü biliyorum, ölmeden önce açlığını gi derecek bir lokma ekmeği bile olmadı. Bir kez bile. Ölülerin son hoşnutluğu.
Savaşa hazırlanan bütün diktatörler, hazırlıklarını bütünüyle tamamlayıncaya kadar sürekli barıştan söz ederler.
Stefan Zweig
Gazze'liler Türkiye'ye Kırgın!
Akidesini, mevhumlarını, nizamlarını Kur'ân-ı azîmüşşân'dan almayıp ta, 100 yıl önce batıdan alınan ve başına 'Türk' koyularak batı(l) sistemi dayatanların bugünkü temsilcilerinin davasını gözeten insanlar, bu dünyada zillet ahiret hayatında ise elem verici bir azabın içinende bulurlar kendilerini.
Resûlullah ﷺ şöyle
Bir erkeğin yüreği çok şeye dayanır. Savaşa, zafere, ihanete dayanır! Nefrete dayanır, hatta çoğu kez aptallığa bile. Ama bir erkeğin yüreğinin pek dayanamayacağı şey şudur: Hiçbir şeyi sevmemek.
Ernst Glaeser
Mursi'ye karşı harekete geçen Mısır ordusu:
Ordu, Mursi'ye karşı harekete geçmek için bu hayal kırıklığını kullanmayı başardı. Emekli olmuş üst düzey bir ordu mensubu bana, fi tili ateşieyenin Mursi'nin 15 Haziran 2013'te Kahire Stadyumu'nda, Müslüman Kardeşler hükümetini protes to edenlere karşı çok sert ifadelerde bulunan Mohamed Abdel Maksoud ve Şiileri öldürme çağrısı yapıp Suriye'deki çatışmaya dair son derece mezhepçi bir dil kullanan Mohamed al-Arifi gibi Selefi din adamlarıyla yan yana konuşması olduğunu söyledi. Mursi, Suriye hükümetiyle ilişkilerin kesileceğini ve aşırılıkçıların Mısır'dan bu savaşa gitmesine izin vereceğini ilan ederek tutumunu sürdürdü. Bir hafta sonra, bir çete Büyük Kahire'deki Abu Musailim köyüne girip, Sheikh Hassan Shehata ' nın da için de bulunduğu dört Şii'yi linç etti. Şiiler Mısır nüfusunun yüzde birini oluşturuyor. Bu, fitili İhvan tarafından ateşlenen bir nefret savaşıydı ve emekli askere göre, ordu için bardağı taşıran son damlaydı. Ordu zaman kaybetmeden Mursi'ye karşı harekete geçti.
Sayfa 64Kitabı okuyor
