Kendi kendimi mahkûm ettiğim münzevi hayatın içinde bir taraftan benliğimdeki çok önemli şeyleri görebilmiştim, ama üzerimde çok ciddi bir etkisi daha olmuştu: yalnızlık bağımlısı olup çıkmıştım...
Ben etrafımı saran insanlardaydım, onlar da bende,bunu biliyordum. Beraberce " hayatın kitabı" nı yazıyorduk, karşılaşmamız kaderde yazılıydı, inançla el ele verip dünyada bir fark yaratabilirdik.