Kolpaçino bir şehir efsanesi
2009 yapımlı olmasına rağmen şuanki televizyonda ki dizilere bin basar.
Klasik komedi film/dizilerinde olduğu gibi bolca küfür ve +18 şakalar yer alıyor.
Film sizi hiç sıkmadan izletiyor. Birçok yerde güldüm bazı yerlere çok güldüm.
Kafa dağıtmalık bir film, sizi eğlendirmeyi biliyor.
Kısaca konusu,
Bir tane adam var(adını unuttum) ailesi tatile gittiğinde koskaca büyük villanın ona kalmasıyla başlıyor. Adam da çok yaramaz, umursamaz, söz dinlemez tiplerden.
Evde tek başına kalınca, arkadaşının aracılığıyla evde geçen olayları ve bu duruma nasıl baş edeceklerini izliyoruz.
Ben beğendim kafa dağıtmalık bir film.
Puanım: 6,5
15.04.2024 #filmyorumlarım
“ÇOCUKLUK NE GÜZEL BİR BAŞI BOŞLUKTUR”
Der 
Cengiz Aytmatov hakikaten de öyle özellikle 👧🏻90’lar çocukları sokağın toprağını yutmuş çocuklardır. Bu çocukların gizli bir bağı vardır. Diğer şehirlerde ki çocuklarla. Ve Sadece çocukların arasında “Nasıl ya ?” Şöyle anlatayım efendim; Bazı oyunlar vardır, o zaman herkes oynamıştır. O oyunları her şehir de, farklı isimlerle. Misal biz İzmir’de ⚽️MUÇİ
Karalama2
...?...?/1989...
Kendini haddinden fazla duyumsadığı için acıya ve korkuyuda haddinden fazla duyarlı arkadaşım için, burası tam bir cehennemdi. Her şeyiyle farklıydı Ankara'dan. Çok kültürlü, birçok etnik gruptan oluşan, bu etnik grupların bir nevi kabileci bir tutumla diğerleriyle arasına sınırlar koyarak birbirinden ayrıştığı, etnik
Seni Sevmek ( Kendimden)
Seni sevmek !
Dar ağacına gönül rızası ile gitmek,
Ateş üstünde yalın ayak yürümek,
Koskoca denizlerde boğularak ölmek.
Seni sevmek !
Tutunamamak hayata düşmek
Aykırı olmak her şeye, kin gütmek.
Sen hariç herkesten nefret etmek.
Ahmet Haşim Çanakkale cephesinde teğmenmiş, Arap asıllı diye Türk edebiyatında yer alınmaması talep edilmiş, misafirlerine ikramlık olarak killi toprak ikram edermiş ve yemeye bayılırmış, bir kere sudan sebepten nişan atmış, ölümüne 6 ay kala evlenmiş. Ali Sami Yen ile lisede sınıf arkadaşı imiş, edebiyat öğretmenliğini çok gereksiz bulurmuş. Sadece geceleri dışarı cıktıgı sehir efsanesi imiş. Edebiyatın dedikodu kısmına bayılıyorum. Buraya yazdım ki unutmayayım.
Nedır Bu Ö Z G Ü R L Ü K?
Aslında kimse ne olduğunu tam bilmiyor bir şehir efsanesi. Üzerinde ortaklaşa bir kanıya ve tanıma bağlanmamış subjective bir şey. Deney(im)ci*lere sorsak bu elle tutulan bir şey olmadığı için yoktur, Rasyonalistlere sorsak kimisi şüphe ile yaklaşır işin içinden çıkamaz. Idealistlere sorsan ideasından aldığı pay kadar bahsedilebiliriz, nominalistler bambaşka bir kafa. Lan ne bu insanlık tarihi boyunca insanların ağzından düşürmediği ÖZGÜRLÜK?
*Bu Türkçe'ye tam çevrilemeyen Ampirist kelimesinin Türkçe'de yer alan birkac çevirisinden biri. Aziz Yardımlı sizi korusun ve kutsasın.
"Doğru kişi' şehir efsanesi bir saçmalıktır.
Doğru kişi, daha ziyade aradaki karşılıklı sevginin varlığı ya da yokluğu ile ilgilidir...
Çünkü sadece birbirlerini gönlü ile sevenler birbirlerine doğru kişi olabilirler.
Doğru kişi tanımlamasına girecek diye bunun huyla karakterle şununla bunla hiçbir alakası yok.
TURKCELL kap mı atmış? :))
Faizlerin düşmesiyle fonların arkasına saklanan yabancılar bugünkü faiz artışıyla borsayı taşıyan ordino oldu...🤝
FED parasal arzıyla benim BTC duyarlılık grafiğim kesiştiği zamanlar;
BlackRock, SEC ile Bitcoin spot ETF'i için görüşme yapıyor..✊
BlackRock sadece fon şirketi değil..
Arkada saklı olan bir güç ve devasa bir para var...
Sorarlarsa, bunlar şehir efsanesi dersiniz...
Kısmi rezerv sistemini açıklayan bankalar, bir de açık piyasa işlemlerini anlatsın bakalım...
Yine sorarlarsa, bankanın risk eşiği diye söylersiniz!
Tâbi devlet bankanın batma riskinin yüzde kaçına ortak onu da belirtin!🧠
Okuma Listem
DÜNYA EDEBİYATI 📚
*HOMEROS
İlyada Destanı ✓
Odysseia Destanı ✓
*DANTE ALİGHİERİ
Yeni Dünya✓
İlahi Komedya✓
Bakan bir pişman bakmayan bin pişman
Yeni yazımı paylaşıyorum. Kaynak gösterilerek yayınlanabilir, paylaşılabilir, seslendirilebilir. dağıtılabilir.
Bakan bir pişman bakmayan bin pişman!...
-Bu bir anı yazısıdır-
Rahmetli annem; tüketim çılgınlığı, para tuzakları ve aptalca harcamaları görünce hep bu hikâyeyi anlatırdı bize. Sanırım 1950’lı yıllar olsa gerek.
