Hüseyin İnanın son Mektubu
Babama, anneme, kardeşlerime ve yakın akrabalarıma, • Söyleyecek fazla söz bulamıyorum.
Bir insanın sonun·da karşılaşacağı tabii .sonuç, bildiğiniz sebeplerden dolayı erken karşıma çıktı.
üzüntü ve acınızı tahmin ediyorum.
ileride durumumu çok daha iyi anlıyacağınıziinancındayım.
Metin olunuz. üzüntü ve acılarınızı unut-maya çalışınız.
Bütün varlığımla hepinize kucak dolusu selamlar sevgileri ..
Yazılacak çok ş ey var, fakat hem mümkün · değil, hem de sırası değil ....
Candan selamlar.
Sayfa 190 - Cem yayınevi 1976Kitabı okudu
Fakir bir derviş talebe okutacak okulu olmayan bir Arapça hocasma rast gelir. Hoca derslerini şehrin duvarlarma tebeşirle yazarak vermektedir. Derviş, hocaya kendisinin de okuma yazma öğrenip öğrenemeyeceğini sorar. Dervişin samimiyetinden etkilenen hoca ona ücretsiz ders vermeyi kabul eder. Duvara tek bir çizgi çeker ve açıklar; 'Bu elif harfi, alfabenin ilk harfidir' der. Derviş başmı eğer, hocaya teşekkür eder ve oradan uzaklaşır. İlk derste alfabenin en az yansını öğretme âdeti bulunan hoca şaşırır. Bu eğitim uzun bir süreç olacak gibi görünmektedir.
Derviş ne ertesi gün ne de ertesi hafta gelir. Giden gitmiş gibidir. Hoca onu tamamen unutur. Ama o da ne? İki yılın sonunda derviş gözleri gönül ışığıyla parlayarak gelmiştir. Hocayı hararetle selamlar ve ikinci derse hazır olduğunu söyler. Hoca içinden 'Bu hızla alfabeyi asla bitiremeyecek' diye düşünmektedir. Dervişe döner, 'Tamam. Şimdi ilk dersimizi tekrarlayalım. Elif harfini duvara yaz' der. Derviş elif harfini duvara yazar ve duvar yıkılır gider."
Ottla, son dakika sana yürekten selamlar, bana darılma, ne zamanım vardı ne de huzurum vardı.
Sayfa 14Kitabı okudu
Ve bu toprağı kanlarıyla, canlarıyla koruyan ve mezarlıklarımızda yatan büyüklerimize selâmlar, rahmetler olsun, teşekkürler olsun. Onları hatırlamadan bir yere çıkamayız. Çıkış noktamız geçmiş zamandır. Ama geçmiş zamana kapanıp kalmayacağız. O geçmiş zamandan hız alıp yaydan fırlayan ok gibi geleceklere yöneleceğiz. Bu, bizim milletimizin karakteridir, şiarıdır.
Sayfa 140Kitabı okudu
“Bana şeytan diyorlar, varsın desinler. Tanrı Adem’i yarattı. Adem bencil, kibirli, kaba ve zalim bir varlıktı. Tanrı yarattığı varlığın önünde diz çökmemi buyurdu, ama Tanrı da onun Adem’i de bilir ki ben kimsenin kulu değilim. Özgürüm, itaat etmek bana göre değil ve buna hiç mecbur değilim. Ben ateşten yaratıldım, o topraktan. Ateş toprağı,
toprak ateşi selamlar ama birbirlerini ezmezler. Küçük görmedim Adem’i ama yüce de görmedim. Oysa Tanrı kendisinin birebir aynısını yaratmıştı. Çevresinde ne varsa zarar veren, tüm diğer varlıklar karşısında üstünmüş gibi davranan, dünyanın kendi etrafında döndüğünü sanan bu yaratık karşısında diz çökmem. Tanrı da zaten şunu hiçbir zaman açıklayamadı, madem beni iddia ettiği gibi yarattı neden yok ede-
medi?
Sayfa 43
Sana öpücükler serpiştirilmiş sayısız selamlar yolluyorum.
Tabii dostlarımıza (dost kabul edebileceklerim ne yazık ki pek yok) rastlarsan, onlara da!
Sayfa 172 - 174 Ayrıntı Yayınları
