Açıkçası aşırı büyük bir beklentiyle başlamadığım bir kitaptı. Bu yüzden beklentimin üzerinde olduğunu söyleyebilirim. Ana karakterin, diğer incelemelerde de denildiği gibi hayatı yaşamaya değer bulmaması, annesinin ölümünün dahi onda bir duygu değişimine neden olmaması içimde bir yer etti. İnsanın duygularının körelmesi demek bir uzvunun eksilmesi demek bir nevi. Bunu bu kitapta açıkça görüyoruz aslında. Konusunu ve içerdiği mesajları ne kadar beğensemde yazımını da oldukça düz buldum. Bunu kötü bir anlamda söylemiyorum ama. Çünkü kitap duygulardan tamamen arınmış bir adamı konu alırken çok süslü bir anlatım beklemek biraz garip olurdu.