selma g.k.
@selmaggk
Okuma günlüğüm...
Türkçe Öğretmeni
113 reader point
Joined on January 2020
Okuma Hedefleri
Son Günü Ömür Boyu Unutulmayacak Bir İdam Mahkumu
Ruha dokunan bir olay nasıl edebiyat sanatına dönüşür'ün örneği: Bir İdam Mahkumun Son Günü.
Victor Hugo, 19. yy'da Fransa'da yaşadığı için -belki kendisi değil ama- kesinlikle biz çok şanslıyız. Yazar, kitabın ön sözü dahil her bölümünde döneme ışık tutuyor. Kendisini eleştirenleri adeta ti'ye aldığı tiyatro metni bölümünden sonra başlıyor asıl hikaye...
Bir cinayet işledikten sonra idama mahkum edilen kişinin ruh halini kendi ağzından görüyoruz kitapta. Adam hiç karamsar değil, "Yaşıyorsak hala umut var demektir." sözünün yansıması sanki. Karamsar değil ama hayal kırıklığına uğramış, kederli, öfkeli ve tüm duygularını size yansıtmakta usta.
Sonu baştan belli olan romanlardaki ince çizginin "insanı içine çeken" tarafında kalıyor kesinlikle bu kitap. Hugo, şahit olduğu manzaralardan yola çıkarak yazdığı eserinde birebir kendi gördüğü şeyleri de yer yer anlattırmış kahramana. Mesela bir bölümde İdam Mahkumu, gördüğü rüyayı yazıyor bize ancak bu yazarın kendi rüyası.
Hal böyle olunca etkileyiciliği de artıyor anlatının.
Geç kalmışım okumaya ama kesinlikle güç olmadı, iyi ki de okumuşum.
Victor Hugo 
Bir İdam Mahkumunun Son Günü
Bir yanda gemi, tutsak, mutfak; diğer yanda korsan, ticaret, sömürge...
Gemi korsanları, mutfağın zorlukları, ticaretteki sömürücü stratejiler, insanların "iyi ve kötü" olarak keskin şekilde ayrılamayacağı gibi noktalara değiniyor roman... "Mutfak" kısmı bana göre az. Tutsaklıkta ve imkansızlıkta mutfak aşkının ilerleyişi daha lezzetli şekilde anlatılabilirdi. Birçok konuya eğilmeye çalışırken bu taraf biraz eksik kalmış sanki...
Çeviride bazı sıkıntılar var, konuşmalar bazı sayfalarda biraz karışmış ama başka bir yayınevinden de basılmış zaten bu eser.
Yine de kendini okutan bir kitap. Gözünüzün önünde beliren gemide tutsak hayatı, patroniçe edasındaki kaptan kadın imajları dizi izliyormuş havası veriyor.
Ortalama bir okuma oldu benim için... 
Tarçın ve Barut
Reader Follow Recommendations
Kural 1: Hiçbir şeyin dışarıdan göründüğü gibi olmadığını unutma.
“Küçük bir çocuğa gerçek dünyada iyi ve kötü arasında peri masallarında olduğu gibi siyah ve beyaz gibi kesin bir çizgi olmadığını anlatmanın yolu yok. Uygun koşullar oluştuğunda sıradan bir insan bir caniye dönüşebilir.”
Bu alıntı kitaptan... Kitap, otizm spektrumuna bağlı Asperger sendromuyla yaşayan, bazı takıntılarla yaşamak durumunda olan, adli tıbba aşırı derecede ilgi duyan 18 yaşındaki genç adam Jacob’ın hayat şartlarını ve bir cinayet soruşturmasının içinde bulunuvermesini anlatıyor.
Asperger nasıl bir durumdur? Siyah ve beyazı (ve tabi iyiyle kötüyü) kesin bir çizgiyle ayırmak mümkün mü? Her şey sadece dışarıdan göründüğü gibi midir? İnsanın hayatı tek bir “hastalık” tanısıyla nasıl değişebilir? Kendini diğer insanlar gibi ifade edemeyen; duyguları anlayamayan, en kolay yaşama şeklinin kurallara bağlı yaşamak olduğunu tecrübe eden bir gencin düşünceleri ve insanlarla ilişkileri nasıl olur? Peki Jacob gerçekten bir caniye dönüşmüş olabilir mi?
Jodi Picoult yine tek bir olayın içinde birçok bakış açısını barındırarak, farklı yaşamak “zorunda kalan” insanların hayatını gözler önüne sererek ve anlatımıyla sürükleyerek bize tüm bu soruları düşündürüyor.
Jodi Picoult
Yazarın “Eflatun rengi hayaller kuran bir suskunun sözleri...” diyerek yayınladığı romanı olan Suskunlar’da Mevlevi kültürü işleniyor. Dönemin “din” algısının da ele alındığı romanda müziğin haram, tasavvufun günah olduğu anlayışı eleştiriliyor.
Suskunlar’ı okumak da diğer İhsan Oktay Anar kitaplarını okumak gibi biraz zahmetli. Öncelikle günümüz Türkçesinde olmayan Osmanlıca kelimelere aşina olmanız gerekiyor. Kurguyu anlayabilmek için kahramanların ve hikayenin takibine kafa yormanız lazım. Takip edemiyormuşsunuz gibi hissetseniz de aslında devrin, İstanbul’un, tasavvufi hikayenin içine çekildiğinizi git gide daha iyi anlıyorsunuz.
Ama şu da bir gerçek ki kitabın verdiği keyif sözle anlatılamaz.
Özellikle müzikle ve İstanbul tarihiyle azıcık da olsa ilgilenenlere kesinlikle tavsiyemdir.
İhsan Oktay Anar 
Suskunlar
