Sema
@semaesl
Our backs tell stories no books have the spine to carry
Üni.
İstanbul
11 okur puanı
Ağustos 2015 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Öyle bi anda gelen, hani öyle kimseyi sevemeyecek olma duygusunun burukluğu
Okur Takip Önerileri
Yaşamak diyorum, ileri gitmekle hep ilgili değil ama geride bıraktırmakla hep ilişik.
Minikleri anlamak zor anlatması kolay geliyor. Yetişkinleri ise anlamak kolay, anlatması zor. Belki anlamsız bile anlatmak uğraşı ama nedense vazgeçemiyorum kendimi yormaktan
Allah kalbi yaratırken iki organı birleştirmiş gibi gelir bana hep. O yüzdenmiş gibi sıkışmaları ya da kırıldığındaki sessizliği, belki kırılabilir olması bile o yüzden
Kendini sevmenin ve yetkinliğin birinci kuralı, yalnızlığını bozmaya değmeyecek kimseye ödün vermemek olabilir. En çok kendimizde yaşarken nefes aldığımız bilincinden uzaklaştıkça başkalarının kurbanı oluruz. Şımarık, hasta, ne konuştuğunu bilmezlere kendi dünyalarında mutluluklar dilemek gerekir. Bu hayat başkalarının kompleksleriyle, farkındasızlıklarıyla uğraşabileceğimiz kadar uzun değil. Herkes kendine ve sevmeye değer bulduklarına kadar. Geri kalan için şu an söylemeye değer bulduğum tek şey, kendilerinin farkına varabilmeleri dileğiyle, uğurlandınız.
Gökkuşağı olmakta güzeldir,
Mavi olmakta,
Beyaz olmakta,
Siyahın bile güzelliği var.
Önemli olan,
Kendine nasıl sunduğun.
Unutmak diye bir şey yok ama hatırlamak istemediğimiz şeylerin hissettirdiklerini değiştirebiliriz. Unutmaktan daha mühim olanda bu. Neden yaşananları çöpe atmanın savaşını bu kadar büyük veriyoruz? Çöpe atmaya çalışmayalım hiçbir şeyi. Birilerini biraz güzel hatırlamak vasfımızı nerde kaybettiysek oralara baksak kendimize mi ayıp ederiz? Defolup gitmesine izin verip, biraz bize kattıklarına odaklansak ya o zamanda. İllaki güzel bir şeyler buluruz istersek, hatırlamak için. Bizim olan her bir anı koruyalım. En basit söylenegelimle, hissettiklerimize sahip çıkalım.
Yorgunluğun güzel olabilecek her şeyden umudu kestiyse ve bir liman aramayı acizlikten biliyorsan, yalnızlığa hoşgeldin.
Seviyoruz sonra seviliyor olmak gelip yerleşmeye çalışırken aklımıza ve kalbimize, bi an geliveriyor işte sevilmiyor olmak daha çok gerçeğiymiş gibi geliyor ilişkinin.
Galiba oralarda bir yerde de tükeniyoruz
Bulmak ve Bulunmak
Kanımızın aktığı yerlerden bir parça içermekteyiz. Duygularımız, titrettiği kalbimizden akan kanın vuruculuğu ve dinginliği nasılsa yani nerelerde yükselip zorladıysa akışını, nerelerde usulcacık içine sindiyse oralardan birer parça bulundurur ve o küçük tek başına belki ne anlama geldiğini bile bilmediğimiz, değişime uğrayıp atomlarımızla oluşan o kan damlalarımız nerelerde hissederse kendini, nerelerde ne mana bulduğunu unuttuysa veya nerelerde özümsediyse, içinde aktıysa, şiddetini unutamadığımız bu etkilerin insani ve hayvani tüm taraflarıyla duygularımızı yaşıyoruz. Kendimizi bulduğumuz, bulunduğumuzu umduğumuz her parçaylada kendi bütünselliğimizi yakalıyoruz ya da bir yok edici gibi kendimizi un ufak ediyoruz.
Kaçıp gidip dönememeler
Kaçan kitap okuma aşkı nasıl gelir dostlar diyorum? Zaman zaman belki herkese oluyordur. Okumayınca çok sevdiğine kavuşamama duyguları hissettirir ama yine de başlayamazsın. Okuduğun son cümle aklındadır ama geri dönüp oradan devam edemezsin gibi durumlarla devam eden, ne olduğunu bilememekle içinde kaybolmaları süregetiren bu durumu tartışmak isteyen muhtemel çıkmaz da, velev ki çıkarsa diye konuşmaya paylaşıma açıyorum.