Kitap hakkında düşündüklerimi kabaca yazmak istiyorum, yazmadan duramayacağım içim de kalır yoksa. Kitabın ilk 2 bölümü aşırı iyi, sürükleyici. Ömer hayyam, Nizamülmülk ,Hasan Sabbahın kurgusal arkadaşlığını , tek tek karakterleri ve bir çok hikayeye tanık oluyoruz. İlk olarak Türkler aşırı derece de aşağılanmış, II abdulhamid han bir deli yerine koyulmuş hatta deliyi daha da açıp zırdeli manyak vs.. ithamlarında bulunmuş yazar. Onun harici 3 üncü bölüme geçiyorsunuz ki bence kesinlikle 3 üncü bölüm olmamalıydı, yazar kitabı aşırı derece de uzatmış ve kusura bakmayın kitabı mahvetmiş perişan etmiş. 3 üncü bölüme geldiğim de nefes alamadım o kadar sıkıcı o kadar gereksiz ki az kalsın kitabı yırtıp atacaktım. Son 100 sayfaya sadece göz gezdirip son sayfayı okuyup kitabı kitaplığıma fırlattım.