Bir ses daha duymaya tahammülüm yok bu aralar.
Senden başkasını da almıyor zaten içim. Ama biliyorum içimde taşırken bile seni, sen yanımda değilsin.
Hep seni kollayan, giderken ardından bakan ben oluyorum.
Ben yine mahzunum, ben yine mahçup...
Gözlerinle ördün gönlüme hasret ağlarını.
Ne ben çözebildim, ne sen çözdün sırlarını.
Söylemiştim daha önce sağlam kaleler içinde değilim.
Çekseler gelir, itseler düşerim biliyor musun?
İsterimki senin gözlerinle göreyim hayatı.
Yeşili, maviyi, gökkubbeyi en çokta kendimi.
Sahi beni görüyor musun Sevgili?
Artık yokuşları çıkamıyorum.
Bu dermansızlığın yaşımla bir ilgisi yok biliyorum.
Ne olur beni anla, damla damla tükeniyorum...
Ben bu şiiri kusarak yazdım kimseler temizleyemez.
Bir mide dolusu yalnızlık ve buz gibi bir sessizlik
Ben bu şiiri kusarak yazdım kimseler temizleyemez
Sabaha karşı ağladım ama hiç sesim çıkmadı
Ben bu şiiri susarak yazdım dudaklarım kupkuru
Ağır aksak bir ağrı bir gelip bir giderken
Sen öylece oradayken ve ben yanına gelemezken
Hırsımdan deli gibi olmayışına sarılıp
Gıyabında öperek tüm jest ve mimiklerini
Ben bu şiiri uçarak yazdım tüm yüklerimden kurtulup
Uyudum sonra uyandım gelmedi bir daha uyku
Müezzini duydum sonra Allah'la karıştı adın
Meleksin ya o yüzden gözüm hep yukarlarda
Tavanda ve bulutlarda ve arş-ı ala'nın dışında
Başımın üstünde her yerde gözlerini aradım..
Ben bu şiiri sana yazdım sızayım diye rüyalarına..
Ali Lidar
Sen gittiğinden beri heyecanlanmıyorum, dilim sürşmüyor, elim ayağıma dolanmıyor. Artık seni görünce heyecanlanmıyorum. Sen gittin gideli iyice ruhsuzlaştım sanki giderken yanında ruhumuda götürmüşsün gibi.
Ben sanırım ruhumu özledim...
Birtanem füsun’um sözümü tutamadığım için beni affet canım füsun’um aşkım herşeyim yine yüzyüzeyiz sana en başta verdiğim sözü tutamayacağım birtanem yanıbaşında kalamayacağım ama beni affedeceğini biliyorum çünkü sen sevdiğini affetmeyi bilirsin seni dünyadan çok seviyorum. Hani birlikte okumuştuk küçük prens’i ben sana oradaki tilkiyim deyince sen bana kızmıştın evet ben o tilkiyim beni sevginle evcilleştirdin bak kaçamaz oldum bana beklemeyi öğrettin aşkın yolunu yordamını öğrettin.. Füsun sen beni yeniden yarattın seni dünyadan çok seviyorum hayattan çok seviyorum ama ben yaralıyım birtanem gücüm kendime yetmiyor gücüm seni kendimden korumaya yetmiyor dün seni mutlu etmek için çıktım yola ben uçarken senin kanatlarını kırdım ben mutluluğu bilmiyorum füsun korkuyu senin gözlerinde gördüğümde anladım kendimi güle deli gibi aşık olup yapraklarını yiyen bir kurtçuk gibi hissediyorum ben uzağa gidiyorum birtanem sevgimin seni acıtamayacağı bir yere seni acıtmadan inciltmeden sevebilecek bir yere.. Bana delibal diyorsun ya delibal’ın fazlası zehir olsun.. Delibal zehir.. Bana uzun bir aşk yaşattın çok mutluyum giderken sende mutlu ol birde beni affet şimdi değilse bile bir gün affet.. Sayamayacağın kadar öpücük,yıldızlar kadar öpücük birtanem.
Duydum ki unutmuşsun,
Yağmur yağmur ağladığımı sen giderken
Ve sen gelirken baharın geldiğini gözlerime
Sen unutmuşsun,
Ben unutmadım,
Her şey hatırımda
Murat Şahan
İçimde küsüşümün izleri duruyor.
Ve kanıyor içimdeki Sen !
Ve içimde ateş çemberi bir yalnızlık üşüyor.
Ve ben burada her gün ölüyorum.
İntiharımı ilan ediyor takvimler.
Gittin yar ! gittin
Ama giderken kendini almayı unuttun,
Ve ben bu yüzden hiç olmadığım kadar suskunum !
Şentürk Yılmazlar
"Bir mide dolusu yalnızlık ve buz gibi bir sessizlik
Ben bu şiiri kusarak yazdım kimseler temizleyemez
Sabaha karşı ağladım ama hiç sesim çıkmadı
Ben bu şiiri susarak yazdım dudaklarım kupkuru
Ağır aksak bir ağrı bir gelip bir giderken
Sen öylece oradayken ve ben yanına
gelemezken
Hırsımdan deli gibi olmayışına sarılıp
Gıyabında öperek tüm jest ve mimiklerini
Ben bu şiiri uçarak yazdım tüm yüklerimden kurtulup..."
Ali Lidar
Hayat akıp giderken, sen neden geçmişte yaşıyorsun?
Küçüklükte yaşanan travmaları konuşup bir ömür boyu kurban psikolojisinde olmak yerine yetişkin bir birey olarak hayatının kontrolünü eline almak, sızlanmayı bırakıp, kabul edip devam etmek için yeni yollar oluşturmak daha sahici bir duruş olmalı!
"Deli Bal"
- Birtanem füsun’um sözümü tutamadığım için beni affet canım füsun’um aşkım herşeyim yine yüzyüzeyiz sana en başta verdiğim sözü tutamayacağım birtanem yanıbaşında kalamayacağım ama beni affedeceğini biliyorum çünkü sen sevdiğini affetmeyi bilirsin seni dünyadan çok seviyorum. Hani birlikte okumuştuk küçük prens’i ben sana oradaki tilkiyim deyince sen bana kızmıştın evet ben o tilkiyim beni sevginle evcilleştirdin bak kaçamaz oldum bana beklemeyi öğrettin aşkın yolunu yordamını öğrettin.. Füsun sen beni yeniden yarattın seni dünyadan çok seviyorum hayattan çok seviyorum ama ben yaralıyım birtanem gücüm kendime yetmiyor gücüm seni kendimden korumaya yetmiyor dün seni mutlu etmek için çıktım yola ben uçarken senin kanatlarını kırdım ben mutluluğu bilmiyorum füsun korkuyu senin gözlerinde gördüğümde anladım kendimi güle deli gibi aşık olup yapraklarını yiyen bir kurtçuk gibi hissediyorum ben uzağa gidiyorum birtanem sevgimin seni acıtamayacağı bir yere seni acıtmadan inciltmeden sevebilecek bir yere.. Bana delibal diyorsun ya delibal’ın fazlası zehir olsun.. Delibal zehir.. Bana uzun bir aşk yaşattın çok mutluyum giderken sende mutlu ol birde beni affet şimdi değilse bile bir gün affet.. Sayamayacağın kadar öpücük,yıldızlar kadar öpücük birtanem.