‘’ Sen, beni asla, asla tanımayan, bir su birikintisinin yanından geçercesine yanımdan geçip giden, bir taşa basarcasına üstüme basan, hep ama hep yoluna devam eden ve beni sonsuz bir bekleyiş içerisinde bırakan sen, kimsin ki benim için? ‘’
sen, beni hiçbir zaman, hiçbir zaman tanımayan; bir su birikintisinin yanından geçercesine yanımdan öylesine geçip giden, bir taşa basarcasına üstüme basan, hep, ama hep yolunda devam eden ve beni sonsuz bir bekleyiş içerisinde bırakan sen, kimsin ki benim için?
Sayfa 74
Başlangıçta küçüktü tabii, olsa olsa bir yüzük kadardı çapı işte. Ama hep
büyüdü, büyüdü. Büyüdüğü için içimde, ben olamadım ve sonrasında
bir şeyi tamlayamadım kendimde. Ne olmaya çalışırsam çalışayım, hep
ondan dolayı eksik, eksi de kaldım ... Şimdi ise öylesine büyüdü ki, "Sen
kimsin?" diye sorsalar, belki de "Oyuk!" diye tanımlardım.
‘’Sen, beni asla, asla tanımayan, bir su birikintisinin yanından geçercesine yanımdan geçip giden, bir taşa basarcasına üstüme basan, hep ama hep yoluna devam eden ve beni sonsuz bir bekleyiş içerisinde bırakan sen, kimsin ki benim için? ‘’
‘’ Sen, beni asla, asla tanımayan, bir su birikintisinin yanından geçercesine yanımdan geçip giden, bir taşa basarcasına üstüme basan, hep ama hep yoluna devam eden ve beni sonsuz bir bekleyiş içerisinde bırakan sen, kimsin ki benim için? ‘’
Hocam biraz ağır olmadı mı
Hayat neden değerli biliyor musunuz, o sadece sizin hayatınız değil de o yüzden. Yoksa sen kimsin ki tek başına senin bir kıymetin olsun.
