Şenay Aslan
@senayinkitapligi
21 yaşına gelmiş bir kitap kurdu. Çevresinde dönen olaylardan kaçıp kitaplarına sığınan ve orada nefes alan nacizane bir insan. Kitaplarla çok geç tanışmış, geç olsun güç olmasın diyerek daha çok kitaplarına sarılan birisi.
İstanbul
İstanbul, 26 Eylül 2000
29 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
O an anlamıştım bir insanı nasıl yaşarken öldürebileceklerini.
Düşürürsün, tekrar kalkar.
Karşı çıkarsın, ezip geçer. Onu bitirirsin, umut eder. Ama umutlarını ellerinden alırsan... Solup gider, yaşayamaz.
Ve genç kız, bilinmezliğinde kaybolmaya devam etti. Ve genç kız, acılarıyla sardı umutlarını. Ve genç kız, acının en sivri haliyle öğrendi kırık bir kalpten daha kötüsünün kırık bir ruha sahip olmanın, olduğunu...
İnsanoğlu nankördür...
Kimse için kendini tehlikeye atma, çünkü kimse senin için kendini tehlikeye atmayacak.️
Okur Takip Önerileri
Sanki o yapmamış gibi, sanki kalbimi parçalamamış gibi rahat ve habersizdi.
"Seni defalarca yakmak istiyorum, küllerinden tekrar ve tekrar doğurabilmek için"
"Sen?" diye sordu merakla.
Ama o sırada uzun ve keskin bir bıçak, kalbinin içini sağa sola dönerek oyuyordu.
"Ben yarın sabah dönüyorum..."
"Beni... beni burada mı bırakıyorsun?" diye sebepsiz yere öfkelendi Pınar. Sonra aklına gelen gerçek kızgınlıkla vurguladı.
"Yani beni terk ediyorsun?"
"Acı çekiyor Pınar...
Bu acının nasıl bir şey olduğunu bilirim.
Bir gün bana şöyle demişti.
'Aşk eğer buysa, ben asla aşık olmak istemem!'
Benim de o sıralarda Natalia ile benzer sorunlarım vardı."
"Sizin hiç gülümsemeyle doldurduğunuz mezarınız oldu mu?"
"Madem insan, canı istediği zaman ölemiyordu, neye yarardı bu ölüm? Keşke Noel Baba olsa da ondan bir ölüm dilesem. Bacamdan aşağıya bıraksa ölümümü ve ben alsam, kucaklasam, sarılsam, kanatlarına tutunup gitsem buralardan."
Korkusu artarken kalp atışları hızlandı.
Bir şey omzuna dokundu ve Milla bir çığlık atarak olduğu yerde sıçradı.
Dönüp bakınca dükün balosunda gördüğü yaşlı kadınla karşılaştı.
Sayfa 124 - Güney KitapKitabı okudu
"Meğer daima kötünün daha kötüsü varmış"
Sayfa 104Kitabı okudu
Mehmet, bir süre sarıldıktan sonra geri çekilip, ellerini genç kızın yanaklarıma yerleştirerek, " Gidemedim" diye cevap verdi.
Sayfa 56Kitabı okudu
Evrende her zaman bir varlığın ölümü başka bir varlığın yaşamasına yol açmıştır; bir örümceğin ölümü bir sineğin yaşamasına, bir yılanın ölümü bir farenin yaşamasını sağlamıştır. Evrende her şey bir diğerinin yıkımından faydalanır.
"Vazgeç, Nurşan" dedi arkamdan acılar içinde. "Bak, mahvolduk işte."
Sayfa 536Kitabı okudu
Yokluğunda çok kötü şeyler olmuştu baba ama inan, hiçbiri bu kadar kötü değildi.
Sayfa 619Kitabı okudu
'Duvarlar sır, açıklar dar..
Çocuk yetişkin, yetişen çocuk,
Büyüdük sandık ve karşılaştık...'
Sayfa 41Kitabı okudu
Ateş söndü, üşümedim.
Güneş küstü, ürkmedim.
Dünya durdu, korkmadım.
Ama...
Lacivert ağladı, ben boğuldum.
"Ve Aşk! Önce isyan edip, sonra teslim olmaktır!"
"Kırdığın kalbin sahibine iyi bak. Yolun bir gün yoluna düşer."
Sayfa 91Kitabı okudu
Esme ölülerin yaşamaya başladığı bir dünyaya gözlerini açmıştı.
Sayfa 49Kitabı okudu
Dönüşü olmayan yeminlerdi belki de, beklemeyen sonları yazan...
Sayfa 21Kitabı okudu
Sevmeyi öğrendiğim gün, hiçbir eksiğim kalmayacak.
Artık sen değil
Senden kalan acılar seni hatırlatıyor
Dudaklarımdaki ayrılık şarkısı
En çok kalbimi yakıyor.
Oluruna bıraktım seni; olmazların bende kaldı.
Ne incilebildiğim yerden kopabildim, ne de oraya sıkıca tutuna bildim.