Şenay U.
@senays_bookjourney
Dünya’nın sana ne kattığı önemli değil, senin dünyaya ne kattığın önemli
Okul Öncesi Öğretmeni
Samsun
32 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Bir kitap okudu
538 syf.
·
Puan vermedi
·
22 günde okudu
Belki de bir şey üzerinde çok yoğunlaştık. Belki de bir şeyle çok fazla yıprandık. Belki çok sevildik, belki az sevildik, belki çok çalıştık, belki az çalıştık... Tüm bunların bedeli ağırdır.
Okur Takip Önerileri
Yazdıkları şeyler yetkin görülmese de , kadınlar bir şekilde hep ışıldadılar. Yaptıkları resimler kabul görmese de bir şekilde ruhu beslediler. Kadınların sanatları için ihtiyaç duydukları araç ve yerler için yalvarmaları gerekiyordu ve hiçbirini bulamadıklarında ise ağaçlarda, mağaralarda, ormanlarda ve dolaplarında kendi alanlarını yarattılar.
Dans etmelerine neredeyse hiç katlanılması öyle ki, kimsenin onları göremeyeceği ormanda ya da gizli köşelerde veya çöpü boşaltmaya çıkarken dans ettiler. Süslenmelerine kuşkuyla bakıldı. Neşeli bedenleri ya da giyecekleri, incitilme ve cinsel saldırıya uğrama tehlikelerini artırdı.
Sayfa 17Kitabı okudu
Ben ki aşkı Ayasofya’nın ışığından, sağ elimde tutttuğum güneşin yakıcılığından, sol elimde tuttuğum ayın ise gizeminden aldım. Gönül bir aşka bağlandığında ne kadar çırpınırsa o denli batar. Sizin bana edeceğinizi düşündüğünüz eziyetin bin katını kalbim bana yapmaktadır.
Sayfa 72 - SinanKitabı okudu
O gece ben gül şarkıları söylerken” Müjdeler olsun, müjdeler olsun! diye birbirini muştulayan canlı ve cansızlardan pek çok varlık tanıdım. Ben hepsine şahidim. Tıpkı gülün doğuşuna şahit olduğum gibi. O gece, ta kıyamete kadar gül şarkıları söylemeye duyurabildiğim herkese gülü anlatmaya and içtim. Yeter ki kulakları ve kalpleri mühürlü olmasın….
Sayfa 86Kitabı okudu
O minicik kanatların beni kurtarmayacağını sen de biliyorsun a kuş; neden böyle yapıyorsun?
Çünkü sen hakkı savunuyorsun İbrahim, doğruluk üzerindesin.
Teşekkür ederim ama bak, alevlere dokunmak üzereyiz, uzaklaş artık.
Asla! Seni kurtarmadan olmaz!
Boşa öleceksin...
Hiç olur mu İbrahim, kimden yana olduğum bilinir.
Artık ne mutlu ne de mutsuzum.
Her şey geçip gidiyor.
Bu zamana kadar yaşadığım, soğuk bir cehennemi andıran sözde "insan" dünyasında tek gerçek şey bu.
Her şey geçip gidiyor.
Sayfa 112Kitabı okudu
Bu tür azarlanmalar, karşılık vermek şöyle dursun, nesilden nesile ve sonsuz çağlar boyunca yankılanan derin bir “gerçeğin” beyanı gibiydi. Bu “gerçeği” ihtiva edecek gücüm olmadığı için o yaştayken bile insanlar arasında yaşayamayacağından şüphelenmeye başlamıştım. Ne başkalarıyla tartışabilir ne de kendimi savunabilirdim. Biri beni eleştirirse, ilk düşüncem karşımdakinin tamamen ve bütünüyle haklı olması gerektiğiydi, çok büyük bir hata yapmış olmalıydım,her şey bu kadar basitti işte…
Sayfa 15Kitabı okudu