Aşk bir deniz kadın onun kıyısıdır.
İnsanlarda eksik olan güç değil iradedir.
Affetmek iyi insanların intikamıdır.
Fakirlik insanın sözde dostlarını uzaklaştırır.
Gecelerim gündüz olmuş
Hayatım ise sadece sen
Vazgeçmek isterken
Vazgeçilmez olansın sen
Dünya dönüyor güneş etrafında
Ben de hep senin etrafında
Şanslı diyorlar sana
Eğer öyleyse fark etmiyorsun ki ...
Sanki uzaktasin
Ulaşılmaz bir insan misali
Yanıbaşında olup ulasamamak
Uzanmak isterken
Senden vazgeçmek
Bütün benliğimle senden uzaklaşmak
Zor gelecek gitmek
Buraya kadarmis belki de ...
Yanlış insandan doğru duygular çıkarmak için uğraşmıyorum artık…
Ne kimseyi değiştirmeye çalışıyorum ne de eskisi gibi kafama takıyorum. Hayatın bana öğrettiği bir şeyler var. Bir insanın hamurunda kötülük varsa onu hangi suyla yoğurursan yoğur arındıramıyorsun. Bu böyle…
Vaktinde çok çabaladım birilerinin hayatında güzel bir yer edinmek için. Kendimden çok ödün verdim, hatalar yaptım… Ama hiç yaranamadım…
Mesela çok merak etsem ‘boğuyorsun’, az merak etsem ‘umursamıyorsun’oldu. Çok kıskansam ‘bıktırıyorsun’ oldu, az kıskansam ‘sevmiyorsun’… Birinin üzerine ne kadar düşersen o kadar çok uzaklaşıyor senden. Ne kadar mutlu etmeye çalışırsan o kadar memnuniyetsizliği artıyor. Bazı şeyleri akışına bırakmanın en iyisi olduğunu zamanla öğrendim.
Dedim ya, eskisi gibi takmıyorum artık.
Bu hayatta hiç kimse vazgeçilmez değil! Birilerinin egosu okşansın diye kendi gururumuzu hırpalamanın bir anlamı yok. Hak edene gönül, hak etmeyene yol vermeyi bilmeli insan.
İşte o zaman değerli oluyorsun…
Kur'an-ı Kerîm'de Kişisel Gelişim Ayetlerinden Bazıları :
*İsra 37 :* Kibirli olma, alçakgönüllü davran!
*Müddesir 1-5 :* Kendini fazla abartma!
*Tekvir 25-27 :* Her şeyin üstesinden gelemeyeceğini asla unutma!
*Bakara 156 :* Çaresizlik tuzağına düşme! Her zaman bir umut ışığı olduğunu aklından çıkarma!
*Beled 5-6 :* Her şeye hâkim olmak için uğraşıp hayatı yaşanmaz hale çevirme!
*Hücûrat 10 :* Büyüklük
Ah acıma acı katan kattığı acılarla canımı yakan adam...
Gözlerine her baktığımda aciz hissediyorum kendimi.
Zira senin koyu renk gözlerin benim yüzsüz teslimiyetim.
Sen ne kadar kendinden kovsan da beni, ben senden bir türlü gidemiyorum.
İnsan yarısını ardında bırakarak gidebilir mi?
Gidemiyor işte…
Artık sevgiden diyemiyorum buna;
Zira ben yüzsüzlük boyutuna geçtim. Lakin utanmıyorum bu durumdan. Zira benim yüzsüzlüğüm biraz da sabrımın, vazgeçemeyişimin göstergesi.
Evet, senden vazgeçemiyorum…
Ama senden vazgeçememe nedenim senin vazgeçilmez oluşun değil, beni tamamlayışın, benim yarım oluşun.
Ve sen olmadıkça Güzel Adam;
Ben eksik ve yarımım.
Selamlar...
Kütüphaneme eklediğim kitapları yorumlamak istediğim lakin nedense yorumlayamadığım için ben de boş durmak istemedim ve günlüğüme yazdığım özel yazılarımdan birisini paylaşmak istedim...