Aslında hiç kimse sevmedi,
Bir ben sevdim seni...
Severmiş gibi değil... Kana kana... sevdim...
Tıka basa ...
Dolu dolu sevdim...
Aslında kimse sevmedi seni,
Sevmekten çekindi...
Oysa ben...
Yana yana sevdim...
Bile bile sevdim...
Aklımdan zorum var gibi,
Aklıma silah dayanmışcasına,
Mecburmuş gibi,
Başka çarem yokmuşcasına
Bir ben sevdim seni...
Aslında bir sen sevmedin beni,
Herkesi sevdiğin gibi . . .
Can Yücel
“Artık, seni yaralı bir giz gibi içimde taşıyorum. Çevreme bakıyorum : Sessizlik yutuyor beni, eşyalar siliniyor, bacaklarım halsiz. Hiçbir mihenk taşı yok, hiçbir mekan yok. Ben işte bu dağınık maddeyim ve içim sessizlik dolu.”
-Frida Kahlo
Öperek uyandırdım bu sabah ayrılığı....
Fırından yeni çıkan bekleyişler satın aldım...
Kırmızı mavi ekoseli yalnızlığımı serdim masaya...
Manzaraysa ayrılığa sıfır! İşte her şey hazır...
Acılarımla iki lafın belini kırdık...
Yokluğunda bir kuş sütü eksik...
Yalnızlığım ve ben;
seni çok bekledik!...''
CEMAL SÜREYA
Bir gün öyle bir laf et ki;
hem ben şaşırayım,
hem can evim vurulsun...
Öylesine basit bir cümle kur ki;
noktaya,virgüle gerek olmasın...
Konuşmayı pek sevmezsin,
İki kelime söyle,seni yormasın.
Seviyorum seni de mesela,
cümle,kendi basitliğinden utansın,
Ben yüreğime dek kızarayım...
Funda ÖNER