“Diptesin, en dipte. Belli ki orada, öylece hareketsiz yatıyorsun günlerdir. Dipte olmak fırsattır oysa. Seni bekliyoruz, diyorum. Uyanacak mısın?”
eğildim dünyaya yüzünün yaprağına değdim
gövdeme gömülü rüzgârların kapısında bekledim
taş söyledim çöl içtim kusur ettim kendimi
insanın insana açıldığı ilk tufandır aşk dedim
dağıma indim karanlığıma
aşka tutulan bir mum ile sana değdim
diledim ki kalbimi düşürdüğüm çadırında döneyim!
dilime değen mühür alnımda duran kılıç
dünyaya dağıldığım aynada seni söylesin
kirpiğimden kalkan gemiler hep suyunda gezinsin diledim!
"Monna Rosa seni görmemeliyim
Bir bakışın ölmem için yetecek.."
Sezai Karakoç
hayatta en çok sevdiğin insanların bile seni anlamaması!
"Beni dost olarak kaybetmen, düşman olarak kazandığın anlamına gelmez . Seni hep ziyafette görmek isterim ama benim masamda değil."
Seni seviyorum baba.
Babam bilse gecelerimin nasıl çetrefilli geçtiğini,uyuyamazdı hüznünden...
İşte babam gibi sevebilecek birini istiyorum
Ama biliyorum ki babam eşsizdir.
Pinhani/Yitirmeden 🎶🎧
Beni tanıması, bana dokunması gereken yüzler, sesler, eller yoktu artık. Bir süredir yoktular. Geriye kalan, bir panayır sonrasının meydanı, bağbozumu sonrasının bağı gibiydi, biri seni ektikten sonra tek başına lokantada yemek yemek gibiydi.
Sayfa 77Kitabı okudu
Özledim.
Seni çok özledim demek istiyorum, Cümlede en çok da çok kelimesi az kalıyor.
Sende beni çok özle istiyorum,
bu kez de çok kelimesi çok olur sanıyorum.
Anlatınca çok oluyorum,
Susunca da çok ölüyorum
-Mehmet Ercan- 
Mehmet Ercan
seni arıyorum her yerde. yoksun. çünkü hayattasın. bu sabah uyandım, ve dün sabah, sanırım yarın sabah da. biliyor musun günler yelkovanına asıldığım durmuş bi saate benziyor. bacaklarımdaki ölü yorgunluğu geri geldi yine, kıpırdamak çok zor. bahçedeyim şimdi, güneş sık ağaçların arasından arada bi gösteriyor kendini. kitabı bitirmem lazım artık, kaç gün oldu. burası, ben ve her şey artık büyüdüğüm için daralan bi kıyafet gibi üstümde. dalıp gidiyorum herhangi bi köşeye. belirli bi şey düşünmeden, belirli bi şey yapmadan. arkamdan bir kaplumbağanın ağır ayak seslerinin yapraklar üstündeki hışırtısı geliyor. sanki hiçbir şeye uzanmadan öylece durup zamanın hiçbir şey getirmeden geçmesini bekliyorum, bu dallar kurur, bu yapraklar çürür, ben ölüme içimde bi yığın açmamış çiçekle yaklaşırken. sen sadece içimde oyucu bi ses, ben sadece aklında örtük bi köşe. nerdesin?
Dünyanın yarısını seni bulmak için gezmişim gibi hissediyorum.
Sayfa 303Kitabı okudu
Özdemir Asaf
Sende gördüğümü görecekler diye,
ödüm kopuyor...
hep aklıma geliyorsun,
bak gördün mü?
senin de gidecek,
başka bir yerin yok...
kaçmak istedikçe
sana yakalanıyorum
söndürmek istedikçe
sana yanıyorum..
yenildim işte
ama yine de
seni seviyorum
sana bir sarılsam şimdi
kırılsa yalnızlığımın kemikleri..
'Beni yokluğunla savaştırma
kaybederim..!'