İçimdeki Kenan Ülkesi
Yusef Masadow kaleme aldığı şiir tadında bir eser okudum. İnanın her cümlesini sizinle paylaşmak istedim. Defalarca okuduğum cümleler paragraflar...
" Deniz kiminse kıyısına vuran taşlar da o yazılı olan hüküm de O'na aittir. Bilirsin ki taşlar kadere ve onu yazan kudret alemini işaret ve şahitlik eder
Doğru. Seni sevdim. Ne söylersem söyleyeyim arkamdan beni kötülemeyecek bir arkadaş olmanı sevdim, kalbimden geçen her şeyi sana anlatabilmeyi sevdim. Mutlu olduğumda içtenlikle benimle birlikte sevinmeni, yanlış bir şey yaptığımda bana hayal kırıklığı dolu gözlerle bakmamanı sevdim. Beni olduğum halimle kabul ettiğin için sevdim.
"Biliyor musun? Buraya böyle gelişini bile... Seviyorum. Çünkü sen varken yalnız değilim."
Sayfa 109Kitabı okuyor
Kaç defa daha şiir sevmeye yeni baştan başlayacağım
Seni tekrar tekrar değilde hep sevdim,
Şiir okudukça meğerse seni okuyormuşum
Sen şiir okurken ki hallerini şimdi anlıyorum
Yine yeniden sadece sana sesleneceğim
Müebbet bir aşk dışında bildiğim tüm duyguları terk edeceğim
Sana sesleneceğim yine
Seni sadece kuru bir sevgiyle değil
Derin bir hüzünle, binlerce yıllık bir gururla ve
Pervasız bir öfkeyle sevdiğimi duyumsuyor musun?
Mütevazı bir sevgiyle değil küstah bir aşkla sevdim seni
Seni bugün gördüğümde sevdim,hep sevmiştim ama seni daha önce hiç görmemiştim...
Y’ol
dünya ne ki sevgilim,
benim sana yaptığım kubbe yanında?
düşsün, olsun, bırak,
içinde yıldızlar patlıyor.
kolaydır inanmak kadar inanmamak da.
ister sal kendini dünyaya, ister kal yanımda.
her şeyden öte öyle sevdim ki ben seni
yoluna baş koymak diyoruz
biz barbarlar buna.
Birhan Keskin🌝
Evet ben hep kapıya yakın oturdum, biraz olsun yapayalnız hissedersem orda kalamazdım korktum sevilmemekten değilde anlaşılmamaktan çünkü şu koca dünyada sesimi biraz olsun duyuramamak karanlık gibiydi benim için çok çırpındım çok güvendim çok savaştım çok kavgalar ettim hatta ben çok da sevdim az yapmayı bilmezdim hani şairin “Annem çok sevmelerin kadınıydı..Daldaki kirazları, Yazmasındaki oyaları,Fistanındaki çiçekleri,Asmadaki üzümleri,” dediği bir şiir varya işte o şiirdeki kadınım ben, yanlışta, oldum doğruda, anlayan da oldum, anlamayan da, belki sessiz sakin olamadım öfkem denizleri aştı yeri geldi hatalı inacı küçük bir çocuk oldum ama bi gün bencil bir kadın olduğumu duyacağım şaşırtıcıydı elbette cesur oldum mu?bilmem ama korktuğum çok şey oldu ve her birini yaşadım bir gün kapımı ölümler çaldı giydim üzerime yorgunluk hırkasını oblomov bile oldum karanlığa battım dediğim anlarda bile umut benim için hep vardı inanmadım belki ama ben yaşamaya neşeye kedilere yağmura aşka kitaplara aşıktım sevmenin hayatımda olmadığı bir an hiç olmadı. Hayatı sevmeyi bıraksam kitapları sevesim tuttu kitapları bıraksam kedileri kendimi bıraksam seni. Bencil miyim bilmem ama kırgınım kelimelerim içime içime sığmıyor veda say isterim kavramlar karışıyor yine de sen hiç duyma sitemlerimi ben arkamda dağ olduğunu sanıp uçurumla bakışmışım oysa şimdi zaten kapıya yakındı dersin sen dibinde dahi otursam çıkmamak için büyük savaşlar verdiğim, bir uçurum kenarında yıkılan bir dağ aradım belkide hiç var olmamış hayalini kurduğum bir dağ.
bi’ seni sevdim, bir de seni sevmeyi
yarama bastım hep acıyı, gerçeği
kefen giydim kendi elimle
sevdiğim sevmiş başka bir suret
kefen giydim, can darağacında
o gönüllüyse benden icazet
-pinhani
Anımsattı...
"Ben seni iki mavinin arasında sevdim. Denizin hemen üstünde, gökyüzünün biraz altında. "
Bir taşın kalbini eritecek kadar çok sevdim seni...
Sanırım kitapta denk geldigim en güzel alıntıydı.
Bir taşın kalbini eritecek kadar çok sevdim seni...
Seni tanımasaydım, dünya der geçerdim.
Bastığın yerleri yurt bildim.
Aşk bildim, sevda bildim.
Haddimi bilemedim,
Seni sevdim,
“Başka herkes tiksindi, ama ben seni sevdim.”
(Dilinden "seni sevdim" sözünü işittiğim zaman sevimden nasıl çıldırmadım, hâla şaşıyorum)
Sayfa 27Kitabı okuyor
