allah’ım, ey kafa dengi allah’ım
espri anlayışına sığınaraktan yazıyorum
ölüp yanına geldiğimde,
bu şiir başıma iş açmasın n’olur
rahman’sın, rezzak’sın, muğni’sin, canımın içisin
zerre yalanım varsa mürted olayım
gerekirse berbat olayım
vaktin malikisin, ezelin öncesi, ebedin sonrası
ey sistematiğine tav olduğum,
sen ki rızkınla ne bolsun
bu sene