Zor zanaat insanca olmak. Hem merhametli hem adaletli olabilmek, insiyatif verebilmek ama arkadan vurulmamak, affedici olmak ama bundan ileride pişman olmamak, hem statüyü korumak hem de dostça sohbet edebilmek, hoşgörülü olmak ama suistimal edilmemek, iradene hakim olmak ama zevkten de mahrum kalmamak, delicesine sevmek ama saplantı hâline getirmemek, entelektüel olmak ama kibrini yenmek, uzaklaşma ama benliğinden parça kaybetmemek, sabretmek ama aptal yerine de konulmamak, eleştirmek ama aynı zamanda gönlünü fethetmek, hem ihanete uğramak hem de vazgeçmek, övmek ama aynı zaman da haset etmemek, yenmek ama ağırbaşlı olabilmek, masum kalmak ama aynı zaman da hayatı tanıyabilmek...
Reader Follow Recommendations
Bir kitapta okumuştum “insan sadece yaptıklarından pişman olmalı yapamadıklarından değil.” Ben kurduğum hayallere kavuşmak için attığım hiç bir adımdan pişmanlık duymuyorum. Duymayacağım da sonunda üzüleceğimi bilsem de bu böyle olacak. Çünkü yapamadığın cesaret edemediğin her hayalin ömür boyu peşinden gelir ve her tökezlediğin de, her mutsuz olduğun da, o hayal senin acaban olur. O ‘acaba’
lar zamanla ‘keşke’ lere dönüşür. Yani ben yapamadıklarımdan pişmanlık duymaktansa yaptıklarımdan pişman olmayı tercih ederim. Naçizane