Zaman tam şuanda durdu
Şuan hareketsiz kalan yalnız düşüncelerim
Düşüncelerim ölüyor ne yazık
İzliyorum ne yazık amaçsızca
Bir de bu kargaşada sen geldin aklıma anlamsızca
CD'leri karıştırıyorum
Sana benzeyen film var mı diye
Sonra kendimi plakçıda buluyorum
Hangi şarkı sensin diye
45'likleri karıştırıyorum
Sahi bilmiyorum bin dokuzyüz kaçtın
Bin dokuzyüz kaçta kaldı hayallerim
(Muhammet Fatih Bektaş)
“Efendim?”
“Diptesin, en dipte. Belli ki orada, öylece hareketsiz yatıyorsun günlerdir.
Dipte olmak fırsattır oysa. Seni bekliyoruz, diyorum. Uyanacak mısın?”
Ne diyor bu kadın ya? Kalk gidelim, kalk. Yorgunum, çok yorgun
hissediyorum... Her şeyi anlamaya çalışmak, neden karıştı her şey bu kadar?
Çünkü beni dinlemiyorsun, ondan. Hadi kalk!
“Ben... kusura bakmayın... Anlamıyorum ne söylediğinizi, gitmeliyim.”
Hızla kalkıp Dost’u tuttuğum gibi giderken arkamdan sesini duyuyorum:
“Kaçtığın kendinsin, nafile. Her yer sensin. Hepsi senin...”
.
Sizi böyle bir kargaşa içinde bırakan, bu tür şeylerin peşinde koşmanız ve onlardan kaçınmaya çalışmanızdır. Yine de sizi aramıyorlar; onları arayan sensin.
Onlar hakkında yargılamayı askıya alın. Ve bir anda hareketsiz kalacaklar ve kaçmaktan ve kovalamaktan kurtulacaksınız.
...
İçimi açıyorum sana, içimi döküyorum usulca. Konuşacak kimsem yok benim. Beni anlayan, beni dinleyen, yanımda olan birisi yok. Benim senden başka kimim kimsem yok. Senden başka gideceğim bir yerim de yok. Ne yaşarsam ben hep sana geliyorum. Çünkü ben ne sensiz bir şeye sevinmek ne de sensiz bir şeye üzülmek istiyorum. Başıma herhangi bir şey gelse sensiz ona ne tepki vereceğimi bilmiyorum. Ben her anı seninle yaşıyorum. Beni ayakta tutan bana dayanma gücü veren sensin bunu hissediyorum. Susmanla bile yetiniyorum aslında. Yanımda olduğunu bildikten sonra susman bile çok şey anlatıyor bana. Bir kere sarılsan dünyadaki tüm kötülükler son bulacakmış gibi. Başımı bir kere dizlerine koysam yıllarca uyuyacakmışım gibi. Gözlerine bir kere baksam hareketsiz kalacakmışım gibi. Cümlelerimin hepsi seninle başlayıp seninle bitecekmiş gibi. İçimden geçenlerin ne kadarını biliyorsun bilmiyorum. Bildiğim tek bir şey var ben seninle yaşadığımı hissediyorum. Bu yüzden seni koyuyorum içime. Bu yüzden nefes alıyorum seninle. Şimdi başımı yaslayabilir miyim dizlerine…