Yağmur, seni bekleyen bir taş da ben olsaydım.
Her gönle nasip olmayan bir incelik ve hassasiyetle "Yağmur" adıyla taşıyor satırlara, Peygamberi;
Yağmur'un ölü tabiatı yeniden dirilttiği gibi Muhammed'in (sav) de ölü kalpleri dirilteceği umudunu taşıyor dizelerinde...
Yağmur'u yazmaya bir yolculuk sırasında başlıyordu 
Nurullah Genç ve yıllar sonra şu sözlerle dile getiriyordu hâlini:
Sevgili 1kcığım bu yaz ŞİİRLEN(DİR)MEYE var mısın?
Hepinize merhaba dostlarım sizi ne çok özlemişim :)) umarım iyisinizdir umarım kitap okumadığınız bir gün bile olmuyordur ki benim oldu maalesef derslerden dolayı yoğunluğumdan ötürü ama yazın acısını çıkaracağım çok fena 🙈 dayanamayıp hemen konuya giriyorum. Biliyorsunuz ki şubat ayında hep birlikte güzel bir şiir kitabı okuma etkinliği
Cemal Süreya
Senin çelme taktığın yerden başlıyorum hayata. Varsın yara içinde kalsın dizlerim; yüreğim kadar acımaz nasıl olsa.
Şems-i Tebrizi
Düzenim bozulur,
Hayatımın altı üstüne gelir diye endişe etme.
Önceden inanırdım.
Eğer bir şeyi yeterince ister ve güçlü bir şekilde dilersem her şeyin olması gerektiği gibi olacağını.
Hayatımda sevdiğim herkesten daha uzun, gerçek bir şekilde sevmiştim ve muhtemelen kimseyi bir daha öyle sevmeyecektim.
Her şeyin tekrar normal, eskisi gibi olmasını beklediğini biliyordum. Ama ben asla eskisi gibi olmayacaktım.
Her yaş günümde, her kayan yıldızda, her düşen kirpiğimde, çeşmeye attığım her parada, Conrad’ı, sevdiğim kişiyi dilemiştim. Hep böyle olacağını düşünmüştüm.
Sevdiğiniz biri öldüğünde, gerçekmiş gibi gelmiyordu. Sanki olanlar başka birinin başına geliyordu.