damla sakızlısı yemen'i arabica kahvesi
ortası şekerlisi sadesi
kokusu soğuk berrak suyu
çikolatası gül lokumu sunumu
sensizken içilse
hatırı kırk yıl eder mi
birkul.d
#şiir
Hiç söylenmemiş sözler söylemeli
El değmemiş duru sözler sevdiğim için
Sevdiğim !
Şehir giysileri kıskanır ve bu yüzden bürünür geceye
Güneş gözlerinden beslenir ve saçlarını kollar görmek için
Sensizken; şehrin boş meydanlarında yürüdüm
Kalın puntolarla iri laflar ettim
Öfkemi saldım iri dişli postvallar üzerine
Sevdiğim! VERA!
Hangi çocuğu
Ona sırtımı döndüğümde, sadece arkamdan bakıyordu. " Nurşan," diye fısıldadı, koruluğa doğru ilerlemeye başladım Elbisemin eteği çalılara takılıyor, koruluğun içine doğru bir hayalet gibi ilerliyordum . Her şeyini bir gecede kaybetmiş bir hayalet gibi. "Gitme," dedi, sesi bir çocuğun sesi gibiydi . "Nurşan..."
Her bir adımım ona daha çok bağlıyordu beni sanki. Gözlerimden yaşlar boşalırken ağaçların arasında kaybolmaya başladım ve sonra kadehin yola çarpılarak parçalandığı andaki gürültü yüreğimi hoplattı.
"Sensizken, suyun altındayken cayır cayır yandım . Beni hiçbir nehir söndüremez, senin de ateşini cehennem bile dizginleyemez artık. Çünkü biliyorum, o ateşi ben yaktım."
Kelimeleri sırtıma saplanan hançerler gibiydi ama konuşmuyordum.
Yürüdüm. Yalnızca yürüdüm.
"Vazgeç, Nurşan," dedi arkamdan acılar içinde.
"Bak , mahvolduk işte."
Nehrin sesini duyuyordum.
"Nurşan, gitme."
Nehrin kalp atışlarını duyuyordum.
"Nurşan, gitme."
Nehrin soğuğunu hissediyordum.
"Nurşan!"
Sesi artık binlerce yıl uzaktan geliyordu.
"Nurşan, ben sana..." Sustu, korkaktı, cesareti yoktu. Birini sevmekten korkuyordu; kabullenemiyordu. Beni seviyor muydu? "Gitme."
Biraz Daha Kalsan
Biraz daha kalsan sana da diyecektim
Nasılda sessizliğe büründüğünü
Yılların eskitemediği sokakların
Nasılda üşüdüğünü dolmuş durağında ki
Çıplak ayaklı kız çocuğun
Nasıl boş kaldığını
Renklerimiz bulaştığı dünyanın
Biraz daha kalsan sana da diyecektim
Hani nefesim kesilirdi ya karşında
Dizilmezdi o iki kelime bir ipe
Söyleyemezdim
Kolların, içtenliğin, kalbin
Hepsini görmek istiyorum, yalvarırım
Tam bu anda, çiçek kokulu ılık rüzgar bile
Bulutsuz gökyüzü bile
Her şey soğuk hissettiriyor
Ve ben berrak gökyüzünden bile korkuyorum
Sen yanımda yokken, ben yalnızca bir cesedim
Bu şekilde nasıl nefes alabilirim ki?
Canımı yakıyor, sürekli ağlıyorum, ağla, ağla
Çılgına dönüyorum, sensizken yorgunum
Durmaksızın seni düşünüyorum
Her şeyden nefret ediyorum, her bir günden nefret ediyorum
Bu beni ağlatıyor, ring ding dong*
Eğer şansım varsa, seni yakalayacağım
Koşuyorum, geri sayım başladı
Senin gül gibi olan sarılman tarafından durdurulmaya hazırım
Seni tekrar saracağım.
-Hold me tight -