Dua eden kulluğunu bilir , acziyetini bilir , muhtaçlığını bilir , kendisinin kıymetini , Mevlâ’nın kadrini bilir . Bildikçe bilir , buldukça bulur , oldukça olur . Bilmek bir yürüyüş meselesiyle, işte bu sessizlik zamanları en güçlü yoldaşlardır. Yoldaşın varsa güzel yürürsün . Güzel’e yürürsün. Sessizce .
Sayfa 43Kitabı okuyor
Babamızın, annemizin, ablamız ve abimizin de fikirleri var. (Eski kafalılar diye yaftalayabilirim onları ama hayatta bizden tecrübelileri, yaşlıları ve evlileri asla küçümsemem. Benden bin kat daha çok şey biliyorlardır.) Yani, ailemizin üyeleri hayatımızın her suretinin bir parçası. Tanıdıklarımız da var. Ve arkadaşlarımız. Sonra bizi her zaman büyük bir güçle çekip sürükleyen "dünya” var. Tüm bunları düşününce, kendi karakterimize sadık kalmak kolay değil. Göze batmadan, pek çok insanın yürüdüğü yoldan sessizce gitmek en akıllı yol.
Sayfa 20Kitabı okudu
Dudaklarımı kanatırcasına ısırıyorum günlerdir
Bir gök gürlese bari diyorum bir sağnak patlasa
Bitse bu kirli ve yapışkan sessizlik, hiç gitmesem
Oysa ne kadar sakin sokaklar, bu kent ve bütün yeryüzü
İpince bir su gibi sızıyorum gecenin tenha göğüne
Sessizce çekip gidiyorum şimdi, sessiz ve kimliksiz
Belki yine gelirim, sesime ses veren olursa bir gün..
Belki Yine Gelirim, Ahmet Telli
Afirmasyonlardan Nasıl Faydalanabilirim?
Senin için en iyi afırmasyonları bulduğun andan itibaren, içinden sessizce veya sesli olarak tekrarlayabilirsin. İçinde oluşan güven duygusunu saniye saniye hissetmelisin. Bu inanç cümlelerini, sesli meditasyonlarda kullanılan mantra gibi sürekli tekrarlayabileceğin gibi, eğer isteğine yeteri kadar güç verdiğini düşünüyorsan sadece bir kere söylemekle de yetinebilirsin. Ama eğer şüphelerin, düşüncelerini yine ele geçirdiğini hissedersen, en sevdiğin kişisel istek cümlene dön ve onun sana verdiği gücü ve huzuru hissedene kadar bu cümleyi tekrarla. Böylece, gerçek isteğinin frekansına gelmiş olacak ve içinde şüphelerin oluşmasına fırsat vermeyecek sın.
Sayfa 172Kitabı okuyor
Kinayesi buymuş meğer hayalin
Gözlerimi tutuşturan bir yüzün
Ortasında kalakaldı yüreğim...
Sanma avareyim, pare pareyim
Kalkıyorum şimdi düştüğüm yerden
Sana değil kendi rüyalarıma darılmışım
Küserek gidiyorum
Gece bir kabustu, doğmadı güneş
Ülkem karanlıktı, sokağım kördü
Bahçe kapısında dikilip durdum
Ruhumu dikenli tellere sardım
Günlerce göğümde kaldı bulutlar
Sessizce bekledim, baktım nafile
Umudumu keserek gidiyorum
Belli ki yağdımı silecek zaman
Penceremden sana bu son bakışım
Bu son dokunuşum, köşe taşına
Yenildim, saklamak artık boşuna
Tarumar eyledin, bahtımı heyhat!
Tebessümle yaktığımız lambalarının
Işığını kısarak gidiyorum...
Nurullah Genç
İnsan açlıktan nasıl ölür? Sessizce, tükene tükene mi? Yoksa bağıra bağıra, sürüne sürüne, görüne görüne mi? Bilmezdim. Ama defalarca gördüm. O kadar gördüm ki artık görmez oldum.
Sayfa 403
Bilinçaltındaki tüm çarpık düşünce kalıpları sessizce ve yavaşça yok oluyor ve eriyip gidiyor ve hayat ilkesinin canlılığı bütünlüğü ve güzelliği varlığının her atomunda gerçekleşiyor.
Bu dünyadaki herkesin konuşma şeklinde, böyle can sıkıcı, bir yerleri bulanık, sorumsuzca da diyebileceğim bir karmaşıklık vardı ve tamamının gereksiz olduğunu düşündüğüm sağlam bir ihtiyat, sayısız diyebileceğim çekinceler karşısında her zaman bocalar, boşvermişliğe kapılır, şaklabanlığa kaçar ya da her şeyi sessizce başımı sallayarak geçiştirme yoluna gider, yenilmiş bir tavır alırdım.
Bulunmaz bir rıhtımda kaybettim gözlerimi, İşitmez oldum dalganın sesi, Gökyüzü mavisi, yıldızlar kaybolmuş, Güneş kalbimizde kaybolan yılları aydınlatmaz oldu, Her şey gri ve puslu, Ruhumun kıyısında sessizce duran yılların yorgunluğunu rıhtıma döktüm, Deniz ağladı, yıldızlar gözlerini kapadı, Ve ben, bir toz gibi dağıldım..e
Düşmanlarından ne yakınırsın?
Senin olduğun gibi oluşunu
Sessizce, sonsuz bir suçlama olarak gören
Dostların gibi mi olsalardı?
Gök karardı yine
Yağmurun şiiri başladı sessizce
Her damla hüzünlü bir notayı düşürdü toprağa
Ve toprak ağıdını fısıldadı yapraklara
Yapraklar sarardı bir bir döküldüler
Her biri bir umudun son buluşu
Rüzgarın kollarında hüzne yolculuk ederler
Son danslarını yaparlar hüzünle dolu
Kuşlar bile şarkılarını unuttu
Göç mevsimi geldi gittiler
Biz şimdi alçak sesle konuşuyoruz ya
Sessizce birleşip sessizce ayrılıyoruz ya
Anamız çay demliyor ya güzel günlere
Sevgilimizse çiçekler koyuyor ya bardağa
Sabahları işimize gidiyoruz ya sessiz sedasız
Bu, böyle gidecek demek değil bu işler
Biz şimdi yan yana geliyor ve çoğalıyoruz
Ama bir ağızdan tutturduğumuz gün hürlüğün havasını
İşte o gün sizi tanrılar bile kurtaramaz
Sayfa 289Kitabı okudu
Kalabalık bir yerde sessizce bakışmak neden bu kadar zevkliydi? Paylaşılan bir sır gibi, kendine has bir sihri vardı o bakışmaların.
Sayfa 162 - Domingo Yayıncılık
Susup sessizce dinlemenin daha faydalı olduğu 2 insan tipi:
1. Keskin bir zeka ile birlikte engin bilgiye sahip olanlar
2. Dipsiz bir cehalet ile birlikte sınırsız özgüvene sahip olanlar
İlkini dinlemek ufkunuzu genişletir, ikincisini dinlemek kısa kesmesini sağlar.