Sabitlenmiş gönderi
Yastığını koklaya koklaya öğrendim
İnsan bir kere ölmüyormuş meğer...
Sayfa 69Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
112 syf.
7/10 puan verdi
·
13 saatte okudu
bitse ne olur,
bitmese ne?
Sayfa 58Kitabı okudu
“Nereye gidiyorsun çocuk,” dedim içimden, “büyümeye mi?”
Sayfa 58Kitabı okudu
“Mesela…” dedi, “başka bir kadına âşık olsun, ona kapılsın gitsin.”
“Ne bu?” dedim, “Boğaz motoru mu, bir o kıyıya bir öbür kıyıya, kır dümeni dolaş dur. Geç bunları.”
Sayfa 45Kitabı okudu
Zaten bu hayatta, her zaman bir şeyler eksikti. Ya da bana öyle gelirdi.
Sayfa 45Kitabı okudu
Ben sözlerden değil, bakışlardan tırsardım. Bakışların arkalarını sezer, sezgilerim doğrulana kadar mecburen bekler, beklerken kafayı yerdim. Konuşunca mesele yoktu. Ayrıca bu devirde herkes en azından iki tane idi. Daha kalabalık olanları da görmüştüm.
Sayfa 38Kitabı okudu
“Müzeyyen,” dedim fısıldayarak, “Müzeyyen ben ölüyorum.”
Sayfa 34Kitabı okudu
Bir şey içime oturmuş kalmıştı. Yok olmak. Yok olmak istiyordum. Varlığım orada olmamalıydı. Gelip beni alsalardı. Uzaydan ya da bir yerlerden gelselerdi. Sessiz sedasız kaybolsaydım. Yerime Kız Kulesi’ni bıraksalardı. Ne alakaysa?
Sayfa 30Kitabı okudu
Ne olmuştu da, “Seninle dünyanın her yerine gelirim,” diyen Müzeyyen, durduğu yerden çekip gitmelere başlamıştı?
Sayfa 22Kitabı okudu
“Fakat Müzeyyen, bu derin bir tutku.”
Sayfa 20Kitabı okudu
Her şey benden önce olmuşsa, bana olacak bir yer, durum kalmıyor muydu? Bana ait tek kişiliğim bir iskemle, oda yok muydu bu dünyada?
Sayfa 19Kitabı okudu
Hikayeye göre adam, kadını çok seviyor, sevdikçe ruhu büyüyor, ruh eve sığmıyor…
Sayfa 18Kitabı okudu
Ben zaten orada değildim. Ne yerde ne gökteydim.
Sayfa 8Kitabı okudu