Demir almak vakti geldi zamandan
Meçhule giden bir gemiyi kaldırmak vakti geldi bu limandan.
Kasım 2022 idi bugün alacağım demiri attığımda..
Ben 19 yaşındaydım ben 21 yaşındayım.
Ben sadece..
Herneyse ne yapmak istediğimi bilenler biliyor biliyorum.
O zamandan beri burada yüzlerce insanla konuştum hayatımda ilk kez. Evet yaptım bunu, ben yaptım.
Sözü uzatmayı ilk kez
Şen Bilim
Bu boğucu, iç karartia havanın, yaşamın avuntusu çiydir.
Şair, kendinin ar- dındadır, kendine varamamanın, kendine yalan söylemek zo runda oluşunun acısıyla, kendinin, kendisiyle aradığı hakikatin ardındadır. Hakikatin ardında, onunla sevişmek, onunla evlen- mek için. Ulaşamayacağını bile bile arayan: Delidir şair. Işıltılı. parlak, renkli
Dialoq Azerice
Necə aydın müşahidə aparaq?
Olanları bir-birindən ayıraq.
Doğru,yalnış necə rahat tanıyaq?
Çataq nura,yalnışlardan arınaq.
Deyirlər ki,insan sirli qutudu.
Açmaq olmaz bu qutunun sirlərin.
Bizim kimi ona çoxlar toxundu.
Çalıntı Sözler
Ağır geliyor. Çabalamak zorunda olmak , unutmaya çalışmak... Olmuyor çık aklımdan, zihnimden zarar verir aklım sana kaybolursun o karmaşık düşünceler içinde yolunu bulamazsın... Terkedişlerin ruhumda ve bedenimde hep bir iz bıraktı. Göz yaşlarım artık gözlerimi yakıyordu,öyle sadece boşluğa dalmış kalıyordu. Neden bulmaya çalıştığım bir sürü sorular içindeyim her biri tekme atıyor ağrıyan yerlerime... Seven gider mi? Hep düşünüp durdum. Gözlerinle kavuşmayı özledim. Çok derinsin o kadar derinsin ki dokunsam kaybolacaksın. Yaşananlar iyi ki yaşandı diyorum sonra bu acılarımı nereye sığdıracağımı bilmiyorum. Bir gün doğan güneşe yetişemiyeceğim yine hüzünlü gecelerimde... Seni senden bir şey beklemeden sevdim ve bu güzel histi seni olduğun gibi kabul ediyorum. Hatırlıyor musun sana bir kere kediler ile alakalı örnek vermiştim... Bir kedi hata yaptığında onu hala olduğu gibi seviyor olursun değil mi demiştim bende seni kedi gibi sevdim. Bir çok kez birbirimize dedik kedi gibi seviyorsun siye . Sen her zerremde dolaşırken nasıl güçlü olabilirdim ben sana hep yenildim. Sana hep göz yumdum. Gözlerimi her kapattığımda karanlığında senin yansımanı görüyorum. Seni yazdığım her kağıt kuruttu gözyaşlarımı senin için. Sana ölene kadar seni seveceğim sözü vermiştim ya beraber yapacağımız hayallerimizi sözlerimizi belki tutamayacağız, ben sözümü tutacağım seni en derinliklerinde yaşatacağım, rüyalarımda sarılacağım sonsuzluk içindeyken... Sana bir gün bu hayatta katlanılabilecek tek şeyin sevgi olduğunu kanıtlayacağım. Seni seviyorum ve bundan korkuyorum... İyi uykular gecem...🐈⬛🦊⭐🌙🖤❤️
Oxuyun.
Kitabların 90 faizini türk dilində oxuyuram. Öz dilimizdə mütaliəyə ehtiyac duyduq da isə sadəcə tərcümə olmayanlara üstünlük verirəm.
Ölümündən 5 ay öncə yazıb bitirdiyi kitabı elə Şıxlının qələmiylə tanışlığıma vəsilə oldu. Ümumi bir süjet xətti olmasa da(elə düşünürəm), hər fəsil günümüzdə də aktual olan qeyri-sağlam münasibətləri tənqid edirdi.
Mənə xoş gələn isə, evdə valideynlərimin öz valideynləri, qohumları ilə olan münasibətlərini kitabdakı obrazların əlaqələrindən anlamağın oldu. Hər zaman rəhmətlik nənəmin bütün qohumlar arasındakı ağsaqqal obrazını düşünürdüm. Deyirdilər ki, onun sözü qanun idi. Kitabda da Güllü nənə eynən belə idi və bunun sayəsində bir xanımın bir ailədə kişidən necə daha hörmətli olmasını anlamış oldum. Tək maraqlı gələn məsələ bu olmadı, çox idi, sadəcə sadalasam bitməz.
Ən çox da toxunan o dövrdə azad fikirli, inkişafa açıq insanların Sovet rejimiylə məhv edilməsi oldu. Ən ağırı isə buların Sovetin iti, küçüyü olmuş içimizdəki qeyrətsizlər tərəfindən edilməsi idi. Yolda Fətullayev kimi...
Bəyənmədiyim tək hissə, qəhrəman kimi verilən Çapıq Əmrahın elm öyrətmək eşqiylə yanan müəllimi öldürməsi oldu. Günahsızca...
Bunun ən azı el-obanın qəhrəmanı olan bir qaçaq tərəfindən edilməsi düzgün deyildi.
Sevə-sevə oxudum. Çox da sevdim. Çünki elmi şəkildə bildiyim tariximlə bədii şəkildə tanış olmuş oldum. Düşünürəm ki, xarici ədəbiyyatların bir çoxundan, xüsusilə insanların yerə-göyə sığdıra bilmədiklərindən daha əla idi.
Ölən Dünyam 
İsmail Şıhlı
Tülsü'yü Sevmek
Artık söyleşi açılmış oldu. Bu kentin yabancısı olduğunu, bir haftadanberi burada bulunduğunu söyledi.
- Ben de öyle... dedim.
Bu kez incelik olsun diye ben sözü açmak gereğini duyarak, ne iş yaptığını sordum.
- Tülsü'yü seviyorum, dedi.
Sorumu yanlış anlamış olmalıydı.
- işinizi sormuştum, dedim.
- Ben de söyledim, dedi, benim işim Tülsü'yü sevmek...
şaştığımı anımsaymca açıklamak gereğini duydu:
- Dünyada sevmekten önemli bir iş olur mu? Bugüne dek hep Tülsü'yü sevdim, ölene dek de hep seveceğim. En büyük mutluluk, insanın sevdiği işi yapmasıdır. Oysa insanların çoğunluğu, nerdeyse hepsi sevmediği işi yapıyor.
Nesin yayınlarıKitabı okudu
