Ne oldu da kalemi eline aldın ve dilini kaleme akıttın?
Diyeceksin ki bir yaprak misali akışın ritmine kapıldım. Gönlüne, kendi gönlüm gibi aktım. Sevdim ve sevgimi harflere sıraladım. Çoğu az ile, azı Öz ile, özü söz ile, sözü de bu satırlar ile sana aktarmaya çalıştım.
Sayfa 11Kitabı okuyor
Tülsü'yü Sevmek
Artık söyleşi açılmış oldu. Bu kentin yabancısı olduğunu, bir haftadanberi burada bulunduğunu söyledi.
- Ben de öyle... dedim.
Bu kez incelik olsun diye ben sözü açmak gereğini duyarak, ne iş yaptığını sordum.
- Tülsü'yü seviyorum, dedi.
Sorumu yanlış anlamış olmalıydı.
- işinizi sormuştum, dedim.
- Ben de söyledim, dedi, benim işim Tülsü'yü sevmek...
şaştığımı anımsaymca açıklamak gereğini duydu:
- Dünyada sevmekten önemli bir iş olur mu? Bugüne dek hep Tülsü'yü sevdim, ölene dek de hep seveceğim. En büyük mutluluk, insanın sevdiği işi yapmasıdır. Oysa insanların çoğunluğu, nerdeyse hepsi sevmediği işi yapıyor.
Nesin yayınlarıKitabı okudu
Ömrün payızında sevdim, sevildim,
Elə bilirəm ki, ilk baharam mən.
Arxanca sürünən kölgənəm sənin,
Harda qərar tutsan, orda varam mən.
Mey olsan, yanında bir qədəh ollam,
Gül olsan, çətrini öpən meh ollam.
Ot olsan, bir anda dönüb şeh ollam.
Dağ olsan, zirvənə yağan qaram mən.
Başımı qoyaram gündə yüz kərə
Bir yol ayağını basdığın yerə.
Eşqindir ucaldan məni göylərə,
Bu eşqin gücünə minnətdaram mən.
Sevgiyə hədd qoymaq, düzü günahdır,
Cahilin hər işi, sözü günahdır.
Eşqi günah saymaq özü günahdır,
Kim deyir, eşqimdə günahkaram mən?
Özün bir aləmsən, eşqin bir aləm,
Sən olan könüldə nə kədər, nə qəm!
Sənsiz bu dünyanın ən bədbəxtiyəm,
Səninlə dünyada bəxtiyaram mən.
Sayfa 261 - BƏXTİYARAM MƏNKitabı okudu
xoş adamdı,
amma bu adam sənin tayın deyil” dedi. Bu sözü nə üçün
dediyinin səbəbini belə soruşmağa gərək duymayacaq
qədər sevdim onu... Sevgi bilirsənmi nədir? Ən acı iztirabların, ən dəhşətli əzabların mənbəyidi. O əvvəlcə insanı
xoşbəxtlikdən öldürəcək bir hiss yaşadır, sonra da tam əksi...
səni bədbəxtlikdən öldürəcək bir əzaba sürükləyir. Səni
dəfələrlə öldürüb dirildir.
ödünç hançer öldürmez beni
ya başka bir silah seç kendine
ya bırak başkasının ellerine
ölüm aşkın işidir
kork benden sevgilim
ahretin olurum senin
bu kadar çok seven öldürmesini de bilir
ben seni
çok yanılmış kalplerin sağlamlığıyla sevdim
gücümdü güçsüzlüğüm
ey, izini sürdüğüm ruhumdaki kara gölge,
büyüttüğüm oğullarımı bir bir elimden alan hayat
yanıltma beni, beni bana yakıştır
son darbeden önce ilk sözü söyleyemeyen!
kolay değil ödenmiş hayatın katili olmak
kör eder hançerini içimin gücü
ölümü göze alan yaşamasını da bilir
Sensiz bu cihanın bana bir canı gerekmez Candan seni sevdim ya bu devranı gerekmez İmdi, söz ki cevherdir, sencileyin güzeller ayağına saçmak ve salkım salkım gerdanına asmak gerektir, illa ki cevhere sunmaya cevher ayarında sözü olmayana, bencileyin mühürlü bir ağızla susmak gerektir.
İşte bu yüzden, kulunuz, eşiğinize yüreğimi bıraktım da gitmedeyim. Gayri söze hacet yoktur, belki meveddet ve mahabbet pek çoktur, hânım hey....
21 Recep, İslambol Sa'dî kulunuz
Sayfa 198Kitabı okudu
O andan başlayarak seni sevdim. Biliyorum, kadınlar bu sözü sana, senin gibi hep şımartılan bir erkeğe çok kez söylemişlerdir. Fakat inan bana, seni kimse o kız kadar, yani benim kadar, olduğum ve senin için hep öyle kalan ben kadar, köle gibi ve bir köpeğin bağlılığıyla kendini adayarak sevmedi, çünkü yeryüzünde hiçbir şey kuytuluklarda ki bir çocuğun fark edilmeyen sevgisiyle karşılaştırılamaz.
Sayfa 17Kitabı okudu
