"onu sevdiğini hissediyorum." dedi.
"bazı insanlar birbirini artık sevmediği için ayrılmazlar ki," dedim. "bazen birini sevsen de onunla olamazsın işte. sarılmak istesen de yapmazsın. özlesen de aramazsın. sevgi her zaman fayda sağlamaz. her şeye yetmez ya da her şeyin üstesinden gelmez demiyorum bak, bazen birini çok seversin, çok ama çok seversin ama bunun dünyanın en yanlış şeyi olduğunu bilirsin." gökyüzüne baktım. "birbirini sevmek birlikte olmak için yeterli değil."
fotograf
bazen eski bir fotograf karesinde vuku buluyor kalbinin en derinlerindeki ozlemler
uzun uzun, icli icli bakakaliyor insan
caresizce ve takatsizce bakakaliyor
eski guzellikleri goruyor, eskiden guzel gelmeyen
birini sevmek eskisi gibi sevilmezya hani bazen
bazen sadece seversin atesin buzu sevdigi gibi
ucup giden buharlarsa benligindir aslinda
hani ben yine de varim derdinya eskiden
sevdik kardesim ne var cozulmeyecek derdinya hani
onlar aklina geliyo iste, aslinda sevmek her seye cozum degilmis derken
o fotografa bakarken icleniyosun ama kimseye soyleyemedigin sessiz bir ciglik misali
kendinden dahi utaniyosun aklina geldikce
derin etinden zorla kopariliyor gibi hissettiriyo bu utanc sana
yine de asamiyorsun kendini, zihnini
ne kadar ugrasirsan ugras sagir birine bagiriyor misali kaliyosun
alfaben onunla basliyor sonunla bitiyor her daim
oguzhan
Bugün babalar günü, sen bilmesen de hediye hazırladım baba, bilsen de istemezsin. Bugün bana güldüğünü sandım, o yüzden bu kadar mutluyum ya, neşe saçıyorum. Sonra bir baktım yanımdaki kardeşime gülüyorsun, olsun, yine de güldün. Bugün babalar günü baba, sensiz on sekizinci yılım, varsın benim için yoksun, gelip bir kez öpsen, sarılsan her şeyi boşverip sığınacağım, çok güzel seviyorsun biliyor musun? Beni değil, kardeşimi, abimi, annemi. Öyle işte, belki bir gün beni de seversin, her yıl olduğu gibi bu yılda bu hediye bende kalacak. Bugün babalar günü baba, sen hep gül.
Çocukken de anlamıyordum hala anlamıyorum ve her bayram öncesi bu yüzden kafayı yiyorum. Akraba sevgisi çok saçma bir şey değil mi ya insanlar birini nasıl sırf genlerinin yüzde bilmem kaçını aldı diye sevebilir? Ha sevdiğim akrabalar var elbette ama akraba oldukları için değil işte, çocukluğumdan beri bir iletişimim var ve insanlarla iletişim kurdukça iyi kalplilerse onları seversin zaten normalde bir şey bu. Ama bir insan senede bir kez gördüğü ve neredeyse hiç konuşmadığı birini sırf akrabası diye nasıl ekstradan sevebilir aklım almıyor. Yani mümkün gelmiyor mesela sokaktaki rastgele birini seçip "Ben artık şu teyzeyi çok seveceğim, görmediğimde özleyeceğim ve onun için saatlerce yol gitmeye hazır olacağım" diyemezsiniz ama akraba olunca nasıl oluyorsa deniliyor hatta başkalarından da demesi beklemiyor, bu beklentiyi karşılamayan kötü kalpli olmakla suçlanıyor.