Henry Troyt bu kitabında sevgi,kıskançlık,tutku gibi aşkı besleyen tüm duyguları çok ustaca işlemiş.
Jean ve Bernard çocukluk arkadaşıdır. Uzun yıllardan sonra tesadüfen karşılaşırlar.
Bu karşılaşma dostluklarına kaldıkları yerden başlamalarına vesile olur.
Hikaye Fransa’nın Cote d’Azur bölgesinde başlıyor.Aşk ve kıskançlık,dostluk ve ihanet ustaca bir örgüyle anlatılıyor. Karakterler üzerindeki psikolojik tahlillerin dışında, 1940’lı yılların Fransa’sını yansıtması bakımından da eser büyük bir önem arz ediyor. Aşk, ihtiras, ihanet ve dostluğun ölçüsüzce yaşandığı bu roman, akıcı dili ve sade anlatımı ile okuyucuyu hikâyenin içine çekiyor.
Üç ana karakter etrafında şekillenen bu hikâyede, aşkın zamanı geldiğinde ihanete ve ihtirasa nasıl dönüşebildiği, birbirine sıkı sıkıya bağlı iki dostun aşkın büyüsüne kapılarak birbirlerine nasıl ihanet ettikleri anlatılıyor. Yazar Troyat, hikâyenin beklenmedik sonuyla, hayatın bilinmezliğine ve öngörülmezliğine selam gönderiyor.
"Farkındalık farkındalığın farkındadır."
Yedi milyarımız, hepimiz farkındayız. Düşüncelerin, duyguların, hislerin ve algıların farkındayız. Tüm insanlar farkında olma deneyimini paylaşır, ancak nispeten az sayıda insan farkında olduğunun farkındadır. Çoğu insanın hayatı, düşüncelerin, görüntülerin, fikirlerin, hislerin, hislerin, görüntülerin, seslerin vb. akışından oluşur. Çok az insan
Kitabı beğendim okunmasını öneriyor ve tavsiye ediyorum. Yazar hem yaşantısı ile hemde yazıları ile samimi yaklaşıyor. Pek çoğu kişi kişisel gelişim kitaplarına karşı ön yargılı durumda fakat bazı yazılan eserler farklı insanların yaşantısının ve başarılarının nasıl elde edildiğini ilham olması açısından değerli görüyorum. Ayrıca güzel bilgiler veriyor. Bu hayat içinde gerçekten insanlar belli acıları çekerek bazı zihinsel gelişimleri elde ettiğine inanıyorum. Bu tecrübeli durumları bilimsel yollar ile de destekleyen bilgileri de okuyan açısından bir fırsat olarak görüyorum. Sevgi ve sağlıcakla kalın.
Frankenstein ya da sevgisizliğin gazabına uğramış masum
Spoiler İçerir!!!
Frankenstein ya da insanlığın gazabına uğramış yaradılıştan sevgi ve iyilik dolu talihsiz canlı.
Kitabın konusuna az çok hakimsinizdir belki. Ayakları yere basmayan, çocukça hevesleri için kadavralardan ve cesetlerden parça toplayarak yeni bir canlı yaratan bir adam var ve yarattığı canlının dış görünüşünden ötürü ondan nefret
Belki bazı noktalar üzerinde tartışılabilir ama işlediği bir konu var ki izaha bile ihtiyaç duymaz; o da sevgi... Sevginin bir çok evresi ustaca işlenmiş. Sevgi ile yaş, sevgi ile yoksulluk, sevgi ile aile içi ilişkiler ve galiba en can alıcı olanı da sevgi ve ölüm. Sevdiğini yitirmek, yani onu bir daha görmeyecek olmamın acımasız gerçekliği. Bunu kabullenmemek için bütün hücrelerinle direnmek ama sonunda çıplak gerçekliği kabul etmekten başka bir yol bulamamak. Sevgi ve ölüm ilişkisi bir çok yerde işlenir ama burada en derinlerden hissettiren bir gerçeklik hissi var. Erken yitirilen tüm sevgileri hatırlatan bir eser.
Sevgi haqda kitab oxuyan biri deyiləm, amma bu kitabı nədənsə oxumaq istədim, həm də sevgi mövzusunda olan kitablardan xarici yox, öz yerli kitablarımızı daha çox bəyənirəm, bunun səbəbin bilmirəm nədir, amma mənə bu mövzuda xarici süni kimi gəlir, yerli isə daha səmimi, ola bilər ki, elə xarici olduğu üçün yad gəlir deyədir. Bilməm nədəndir, amma keçmişin sevgiləri mənə daha çox saf və səmimi gəlir ( şablon kimi çıxsada həqiqətən elə gəlir mənə). Hər məktubun sonunda " sənin Mirzən" "sənin Saran" yazmaları, bir biriləri ilə nəzakətlə danışmaları, bir birilərinə sadiq qalmaları, bir birilərinə olan müraciət formaları, bir birilərinin qayğılarına qalmaları, bir birilərindən şirin utanmaları ( həyat yoldaşı olsalar belə) çooox qəşəng, şirindiiii.
Ən çox bəyəndiyim cümlə isə:
"Saf qəlb və yaxşı xəyal, bizi çox şeylərdən müdafiə edir."Mirzə Ibrahimov.
