Ben, “Sevgi çok iyi biri.” densin istemiyorum ki. İyi olup olmamak Umurumda bile değil. Ben, “Sevgi çok mutlu.” densin istiyorum. Çünkü; benden çıkar sağladığın sürece iyiyimdir, Çıkarın bittiği gün kötü olurum. Ama mutluysam her zaman mutluyumdur.
Bir insanın en büyük isteğinin bu dünyadan rezil olmadan gitmek olması sizce cok mu trajik? Başkalarının ne düşündüğü neden bu kadar önemli bizim için. 3 gün konuşulup sonra unutulacak şeyleri neden bu kadar dert ediliyoruz? Her ne kadar kimin ne düşündüğü umurumda değil desekte aslında hepimiz yada çoğumuz başkalarının düşünce ve fikirlerini önemsiyoruz. Bir onaylanma ihtiyacı hissediyoruz.