sevgi
@sevgiakinci
24 Temmuz
11 okur puanı
Şubat 2024 tarihinde katıldı
kendi yerini,yeryüzündeki konumunu kul olarak kavrayan insan,kendisinin Allah tarafından yaratılmış olduğunu benimser. sonra bu kavrayışını evrene,tüm varlığa sirayet ettirir yani tüm evrenin,tüm varlığın “mahluk”olduğunu kabul ve tasdik eder.
Sayfa 108
islamın gerektirdiği normlara göre düşünebilmek islamın ruhunu anlamış olmayı gerektirmektedir
Sayfa 100
540 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
vahyin kendisi salt akılla kavranabilecek bir olay değildir,vahyi kavramak hususunda akılla birlikte fakat aklı aşan başka bir ruhi meleke işe karışmaktadır.
diyalektik varlığı ve oluşu varlığın hikmetini kül halinde kavrayabilmek icin kullanılan düşünme yönteminin adıdır.
düşüncenin evreni oluşu hikmeti tümel olarak kavrayabilme ilkesidir.
kendimi bir nokta kadar hiç olarak gördüm.
bu durmadan akan yürüyüp kaybolan girdap içinde bu korkunç çağıltıda bir damla su gibi.
yalnız kendimi değil yaptıklarımı da,yapmayı tasarladıklarımı da.
Ne ki,birden anlaşılmıyordu güzelliği dahası ilk bakışta sıradan biriydi.Ufak tefek gösterişsiz bedeniyle kendine özgü bir kişilik belirtmeyen yüz çizgileriyle.Burnu kücük ve inceydi gözleri de kahve.Onunla konuştukça onu tanımaya başladıkça kendine özgü güzelliğini keşfediyordunuz özellikle kişiliğinin oldukça dolambaçlı olduğunu kendini çabucak ele vermediğini ve de evet dişilere özgü sığlığının ufuklara doğru sınırsızlığını..insana zaman zaman bir derinlik izlenimi bile verebiliyor bu sınırsızlık.
islam milleti hangi mezhebte olursa olsun moğollara karşı birlik içinde olup da bunca asırlardan beri islama merkezlik etmiş olan Darus-Selam’ı (Bağdat) muhafazaya gayret edecekleri yerde mezheb kavgaları ile uğraştılar neticede hak ile yeksan olunca meydanda ne sünni kaldı ne şii.
gayet aklıbaşında görünüyor,insanlarla konuşuyordu;her şeyi ötekilerin yaptığı gibi yapıyordu ama içinde iğrenç bir boşluk vardı,
artık hiçbir kaygı duymuyordu,hiçbir arzu;
varoluşu zorunlu bir yüktü ona.
öylesine yaşayıp gitti.
birkaç yudum içebildiğin kahveni yudum yudum içtim sen gidince ama bitiremedim,
bıraktım biraz,sonra yürüdüm.
anlamsız cadde boyunca.öylesine,amaçsız. bir yerlere girdim oturdum birsüre sonra dışarıdan ışığın geldiğini gördüm kalktım,çıktım,yürüdüm.