Aile denen şey, her geçen gün bana, sevildiğine inanmak ve kendini huzurlu, rahat ve güvende hissetmek için herkesin bir süreliğine içindeki cinleri ve şeytanları saklayıp susturarak mutluluk taklidi yaptığı bir kalabalık olarak görünüyordu.
Her insanın zayıf bir tarafı vardır, demek ki bizim hocanınki de buymuş, öğrenciler tarafından sevildiğine inanmak Oysa beni sevenlerimden koruyun, düşmanlarımla nasıl olsa baş ederim dememiş miydi bir düşünür?
“Yaşamın en üstün mutluluğu, sevildiğine kesinlikle inanmaktır; kendi için sevildiğine, daha iyi bir anlatımla söyleyelim, kendine karşın sevildiğine inanmak: Işte gözleri görmeyen adamda bu inanç vardı.”