İnsan, hangi insan olursa olsun, yaşamı değişir, günü sevinç içinde başlar, sevinç içinde sürer giderse güzelleşir.
Sayfa 249
İnsanların birbirleri için pek az şey ifade etmesi bende genellikle göğsümü parçalamak, beynimi dağıtmak isteği uyandırıyor. Ah, karşımdakine geçiremediğim sevgi, sevinç, şefkat ve hazzı karşımdaki de bana sunamaz, tüm kalbim mutlulukla dolup taşsa bile, karşımda kılı kıpırdamadan duran soğuk birini mutlu edemem.
Sayfa 84 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Anlaşılan her şey insanın mutlaka hayatta kalmak istemesine göre düzenlenmiş, bundan bilinçli olarak hiçbir sevinç duymasa bile.
Sayfa 249 - 249
Bir kitap, herkesten uzak bir köşe, şiir, sessizlik
hayat lütuf bana, sevinç sebebi
ne gam cennete çıkmasa da yolum
kalbimde buldum sonsuz cenneti
Zaman akıp giderken hayatın anlamını belirleyen şey ona neyi ne kadar nakşettiğimizdir. Her acı, her sevinç, her haz ya da her keder hayata nakış gibi işlenmiyor; eğreti duruyor bazısı, veya üstümüzden geçip giden kuş misali değmiyor, dokunmuyor bize. Dokunanlarsa yakıyor, yıkıyor, yapıyor, bozuyor, kılcal damarlarımızdan kalbe sızıyor, sonra tüm vücudumuza yayılıyor. Karman çorman bir nakışa dönüşüyor tenimizin altında, üstünde. Tenimizin altındakidir bir yüzümüz, üstündekiyse aynaya yansıyan kibrimiz.
Sayfa 43Kitabı okuyor
Yaşanandan derlenen doğal enstantane fotoğraf kendiliğindenliği öldürüyor, şimdiki zamanı uzaklaştırıyor. Fotoğrafı çekilen gerçeklik hemen nostaljik bir nitelik alıyor, zamanın kanadında uçup gitmiş bir sevinç, bir gün öncenin fotoğrafı bile olsa bir anma niteliği kazanıyor. Fotoğrafını çekmek için yaşadığınız yaşam da, başlangıçta kendi kendini anma töreni. Enstantaneyi poz verilmiş bir portreden daha gerçek saymak ön yargı.
Sayfa 42Kitabı okuyor
yine içime ne olduğunu anlamlandıramadığım bir duygu giriyor. sevinç mi? korku mu? nedir bilmiyorum. ama sanki benliğimin ta derinlerinden gelmekte. henüz öylesine belirsiz ki.. varlığıyla yokluğuyla bir.
Mezardaki İslam
Necip Fazıl'dan okudum bugün,
Yaşlandı gözlerim, ıslandı dizeler,
Her sayfasında senden bir eser,
Azı sevinç çoğu keder,
Kitabın son kısmında bir yer,
Sonu şöyle tarif eder:
"Ya İslam ile yükselir ya inkâr ile çürürsün. Bu yol mezarda bitmiyor gittiğinde görürsün."
Kar yağarken kirlenen bir şeydi benim yüzüm
her sevinç nöbetinde kusmak sunuldu bana.
Birdenbire,
Birdenbire;
Her şey birdenbire oldu.
Kız birdenbire, oğlan birdenbire;
Yollar, kırlar, kediler, insanlar...
Aşk birdenbire oldu,
Sevinç birdenbire.
Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
"Üzüntü ile sevinç su ile yağ gibi değildir, birbirine karışabilir."
Her bakımdan sevinç vaat eden bir plan katiyen başarılı olamaz ve hayal kırıklığını defetmenin tek yolu, ancak bazı küçük aksiliklere katlanmaktan geçer.
Karanlığın Çağrısı Ya senden çok uzak olmalıydım Aramızda asilmaz engeller olması muhtemel Büyük dağlar,derin denizler olsun. Sana vermeyen güç yetmemeliydi Dikkatsizliğimin butun hincini uzaklıklara yukardaydım Dagda yanan bir çoban atesi gibi Gökte bir yıldız gibi Seni görmeli Seni yaşamalı ve senden çok uzaklarda olmalıydım Biliyorum güzelligin