Çözemediğim bir şeyler var hayatımda
Özleyip de vardığım her yerden, hemen kaçsam diyorum.
Ne aradığımı bilmiyorum, ne de bulduğumu
Bilmem neresinde yanıldım bu hayatın?
Yüreğimi kabartan o sevinç, şimdi sonsuz bir acı oldu.
hakkaten niye böyle oluyor
Prens en şiddetli sevinç anlarında bile nedenini bilmeden hüzne kapılıverirdi.
Sayfa 394
"Biri sana bu görüşü anlatırken kendini ne kadar haklı hisseder, ne kadar övünç duyar, hiç fark ettin mi? Sanki sana, bak; ben "Pigme" olduğuma ne kadar memnunum, çünkü çok iyi ve sevap işleyen biriyim, dermiş gibi. Ünlü kişilerden biri, Niagara Çavlanı'na bakarken o kadar da büyük değilim demiş olsa, bu sözü tekrarlarken enikonu sevinç duyarlar. Farkına vardın mı? [...] Oysa ateşi bulan, buharı, elektriği keşfeden, yelken açıp okyanusları aşan, uçakları, barajları yapan ve gökdelenleri diken ruh, bu ruh değildir. Nedir bu insanların korktuğu? Sürünmekten hoşlanan bu güruhun bu kadar nefret ettiği şey nedir? Ve neden?"
Sayfa 750 - Plato Film Yayınları 3.Baskı: İstanbul, Mart 2003 Çeviren: Belkıs Çorakçı DişbudakKitabı okudu
cızırtılı şarkılar
Emre’yle arabanın içindeyiz. Derken deniz kıyısından epeyce yüksekte bir çay bahçesinin önüne, kocaman bir kameriyenin altına park ediyor arabayı. Pembeli morlu beyazlı çan çiçekleriyle bezeli, tül yapraklı bir sarmaşık seli bütünüyle örtmüş kameriyeyi. Bu şehre kaçıncı gelişimiz ama yine her zamanki heyecanla “gerçek değil bu” diyorum, “bu
“Ama, sevinç ve mutluluk insanı ne kadar da güzel kılıyor! Kalp aşkla nasıl da kaynıyor! İnsan bütün kalbini bir başka kalbe akıtmak istiyor, her şey neşeli olsun, her şey gülsün istiyor. Ve bu sevinç ne kadar bulaşıcı!”
Sayfa 71 - Can YaınlarıKitabı okudu
İçimde neler olduğunu hissetmiyor musunuz? Anlamıyor musunuz? Konuşmakta bile güçlük çekiyorum. Tam şuramda... Verin elinizi, tam şuramda bir şey, taş gibi ağır bir şey duruyor, derin bir acı duyuyormuşum gibi. Garip değil mi, acı da, sevinç de insanda aynı etkiyi yapıyor; soluğumuz kesiliyor, İnsanın ağlayası geliyor. Ağlasam belki rahatlarım; tıpkı büyük acılarda olduğu gibi."
"Çok çalışıyorsun Muhterem Yoğuntaş..."
Güldü, sevinç içinde, apaydınlık güldü Muhterem Yoğuntaş. Tatlı, yumuşak, okşayıcı. Çok yaşamış, çok görmüşün hoşgörüsüne, gözleri sevinç içinde parlayarak bana dostça gülüyordu.
Sayfa 207Kitabı okudu
Mutluluğu boynumda, burnumda, tenimde bir sızı gibi hissediyor, kendimden saklayamadığım gururu bir çeşit sevinç gibi yaşıyordum.
Sayfa 36 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Süpermen Türk Olsaydı Pelerinini Annesi BağlardıAhmet Şerif İzgören · Elma Yayınevi · 20195,2bin okunma
Sevinç, eylemin kendisindedir.
