Sevmek...
Ne kelime,
Ne duygu,
Ne hissi,
Ne renk,
Ne mevsimi,
Ne ?
Şu hayatta sevmenin ne olduğunu tam olarak bilemedim.Sevgi denilen bir şey var. Hani masallarda da geçer ya, hep de inandım. Ama burası da masal olabilirdi. Biz severek... Zaten seviyoruz. Herkes seviyor asıl mesele gerçekten seviyor muyuz? Mesele sevmek değil sevebilmek ve sevdiğini hissettirmek. Hissettirmiyorsanız sevmiyorsun demek. Boşuna da insanların vaktini almayın, kalbini kırmayın, gönül yarası yapmayın... Adam gibi sevdiğini hissettirin yahu. Bu çok mu zor ? Güzelce kendinize has bir çift olun ya, aşkınıza bakın elaleme değil. Seveceksen düzgün sevin lütfen...
olay zaten hicbir zaman birini sevebilmek degil. rastgele birilerini sevmek cok kolay zaten. hicbir sorunu, hicbir derdi olmayan, her seyi dort dortluk bir insani sevmeye ne var sanki. asil olay yarali olani sevebilmekte. saf sevgi iyilestirir yarali olani.
Günaydın Yaşamak
Kendinle aranı iyi tut
Bunu gerçekten yapabiliyor musun?
Ya da farkında mıyız gerçekten kendimizle aramız nasıl?
Kendiniz diye bir şey olduğunu gerçekten unutmuş muyuz yoksa?
Yoksa var olduğundan bile haberimiz yok mu?
İlk önce kendini iyileştir, İlk önce sen iyi ol, İlk önce sen ruhunu doyur.
Doyur ki ışığını etrafa yayabil. Sen iyi olmazsan iyi edemezsin. Zorlarsın zorlarsın bir yere gelip tıkanırsın ve sonra dersin ki ben yoruldum hayat.
Kendini sevmek egoistçe gururdan çok farklıdır.
O bencillik değildir, benci bir duruştur.
Başkalarını sevebilmek için önce kendinde Sevgi olmalıdır.
Kendini sevmek, kendinde başlayan bir sevgi ile çevreye yayılmaktır. Onda karşılık yoktur. Özden geldiği için beklentisizdir!
Kendinle yol yap. Uzun kısa fark etmez.
Hataların yüzünden kendini eleştirmeyi bırak, onlar hazinendir.
Hayat üstüne geliyormuş psikolojisinden çık, bunun adı Hayat herkes boğuşuyor inan bana, çıkışlarda inişlerde hayata dahil
Kendinle yalnız kaldığında mutlu olabilmek...
İşte bunun adı özgürlüktür! 💜🤍🌟
Gökhan Özcan
“En önemli nokta, başkalarını da kendini sevdiğin gibi sevebilmek, en önemlisi bu ve aslında hepsi bu; başka hiçbir şeye gerek yok. Bunu yapar yapmaz geri kalan her şeyin nasıl oturtulacağını hemen anlayacaksın” diyor Fyodor Dostoyevski. Üstadın yüksek müsaadesi ve günümüz gerçeklerinin zorlamasıyla bu cümleyi tersine çevirmek durumundayım.
“Birini koşulsuz sevmek...Yoga pratiğinde bahsettiğimiz bu konuyu insanın algılaması zor oluyor. İnsan haliyle etkileşim kurduğu birini sevmek istiyor. Ona ilgi gösteren, iyi davranan, hayatında olan... Bunların olmadığı birini sadece varoluşundan ötürü sevebilmek hem imkansız hem de manasız geliyor. Çünkü insan sevgiyi karşı taraf için gerçekleştirdiği bir şey zannediyor. Halbuki insanı bütüne götürecek tek şey, var olan her şeyi sevebilmek.Pratiklerin amacı da aslında bu..”
Gerçekte olmayan “cici” birini sevmek yerine, sahiden var olan “hatalı”, “eksik”, “kusurlu” birini sevebilmek gerçek aşkın varlığını gösterir.